Op verzoek van oude vriend Maarten (van zowel Koen als mij) en drummer van mijn eerste bandje Evidence, gaat de tour op mijn vrije vrijdag en tevens eerste vakantiedag naar het Brabantse Raamsdonksveer. Het circus bestaat uit het gele busje van Koen gevolgd door de gehuurde tapijtboerkar welke vol geladen aan de trekhaak bungeld. De plaats van gezamelijk vertrek is op mijn adres in Kapelle.
Jaap komt samen met Monique op eigen gelegenheid.
De donker bruine Ierse pub Triple is redelijk georiënteerd op stevige muziek, gezien de Top 100 aan de wand waarin Ace of Spades niet ontbreekt. Tussen de collectie LP-hoezen die tegen de wanden zijn geplakt zit menig exemplaar welke ook in mijn recent herontdekte vinylcollectie niet ontbreekt.
Het licht verhoogde hoekje met hekje voor in de Ierse Inn dient als bandpodium en met wat schuifwerk, het plaatsen van een tafel voor mijn versterker en de zanginstallatie en het opsieren van achtergrond met onze backdrop, begint ons domijn redelijk gestalten te krijgen. Tijdens de soundcheck weten we de beste versie van Wake Up Sinners neer te zetten. Op dat moment gezeten op een barkruk, speelt Jaap de banjo en ik de Ukellele. De nieuwe opener voor 1 van de sets heeft een prominente rol voor Koen op mondharmonica. De partijen van Ronald en André zijn, evenals bij Strait-A's, simpel maar functioneel. Met een unanieme duim voor het afgeregelde geluid en samenzang is het tijd voor een soort van maaltijd wanneer de wit papieren zakken op de hangtafels achterin worden uitgepakt. De brandstoffen worden voorzien door de plaatselijke snackbar die van stevig doorbakken patat houdt en mijn loempia in iets te lauwe reuzol vol onderzadigde vetten weet te stouwen.
Met enige trots stappen we na een babbeltje met de binnen druppelende gasten het podium op om het verjaardagsfeestje van de inmiddels bas spelende Maarten op te leuken.
De wandeling van Koen en Jaap aan het begin van de avond verrade al de aanwezigheid van een motorcluppie in de buurt en halverwege blijken leden van de Bandidos de Triple ook te hebben gevonden.
Wanneer we for real aan Wake Up Sinners zijn aanbeland is de strategisch geplaatste barkruk allang onder de kont van een feestganger geschoven en doen we hem alsnog staand.
De Segnorita was deze avond een enthousiaste Limburgse dame die de avond met een BB T-shirt aan het podium verlate.
De sfeer was erg goed in de donker bruine kroeg. En bloed heet. De trap achter de nooduitgang fungeerde als afkoelplek tijdens de pauzes.
Na een geweldig avondje breken we de backline op. Voor het gemak stopt Jaap zijn vingers tussen de deur wat er ver van plezierig uit ziet. Maar ach, volgens betrouwbare bron valt het altijd wel mee wanneer Jaap roept. 😳 Even doorbijten en het is weer oké. Al koste het, zo blijkt, uiteindelijk zeker een hele vakantie voor het er weer wat aantoonbaar uitzag.
Terug in de bus was de verwarring groot wie de onkosten voor de bus en kar had verrekend, maar dat misverstand was de dag erna al weer glad gestreken.
De Triple is zeker een plek om nog eens naar terug te gaan. Wie weet.
Hopelijk hebben we Maarten een leuk feestje bezorgt. Wat ons betreft wel.
