Hell Yeah!! We staan op de poster!!! En niet eens onder het kopje
"en meer....."
Onze "auditie" in De Klomp was ruim voldoende om ons eigen
podium "Binnenste Buiten Huiskamer" en 4 optredens op 3 locaties te
mogen doen.
In aanloop naar de 28ste mei is er, met name door Koen, driftig gezocht
naar "ouwe sannie" ( das vast nie moeiluk uhwist, dìh in Lewedurp 😂)
om een knus huiskamerpodium te maken. In december in De Klomp is de eerste stap
in die richting gezet en ons idee is daar niet onopgemerkt gebleven en we
hebben zowaar ons eigen vakje op de plattegrond/time table. De wens is dan ook
groot voor mooi weer.
Vorig jaar werd voor het eerst voor Klomppop afgeweken van de vaste
Hemelvaartdonderdag. Vanwege de Bevrijdingsdag werd het festival verschoven
naar de vrijdag. Dan is de stap klein om nog maar een dag op te schuiven en er
een Klomppopweekend van te maken, met op vrijdag Spectra voor de nieuwe Zeeuwse
bands, zaterdag het alom bekende festival en op zondag Straatfestival.
Zaterdag als van ouds aanwezig op Klomppop met o.a. hoofdact Di-rect.
Maar wel op tijd en broodje nuchter thuis. M'n kompaan loopt op zaterdag een
clubje van 14 Brabantse dames tegen het lijf die met z'n allen voor een
vrijgezellenweekend naar het voor hun totaal onbekende festival zijn afgereisd.
Het gezelschap staat op de festival camping en vertrekt de zondag wegens
sportactiviteiten om 08:30. Mooie tijd om nog even een serenade voor te
verzorgen. Althans, dat vindt Koen. Het zullen de hormonen zijn denk ik, want
dan mag de verrassing nog zo aangenaam zijn, ik stap echt niet om 6 uur à
half zeven m'n bed uit voor een horde inpakkende vrouwelijke gruppo sportivo's.
(Dat zou vroeger wel anders zijn geweest. 😜)
De dag des oordeels is er één van het juiste soort. Lekker zomers,
lekker warm, maar niet benauwd. Ideaal voor een dagje Straatfest. Voor half
Nederland ook een mooi dagje strand. Zeker omdat dit de eerste echte mooie
zomerzondag van het jaar is. Met 3 sets scherpe kleding stop ik voor de deur in
Lewedorp. Aan Koen zijn blik te zien heb ik met mijn besluit om niet voor dag
en dauw op te staan, zijn dag gered. Misschien iets te veel bier en matige
nachtrust? Plankenkoorts?! Afijn, we zijn lekker op tijd. De bus laden we
werkelijk tot de nok toe vol. Het valt niet te ontkomen om ook de
imperiaal te benutten waar de grootmoedersstoel op vast gebonden wordt.
Half 12 is de planning. Onderweg wordt m'n vermoeden door organisator
Dennis bevestigd wanneer hij ons aanspoort haast te maken, want de
camping loopt leeg. Gelukkig zijn we vroeger vertrokken. Back stage sprinten we
de bus uit, pak aan, gitaar in stemming en dijkje af richting het tentenkamp.
Amper vertrokken komen we op het terrein 2 man in een, tja hoe heet zo'n
tweepersoons quad met laadbak en cabine, tegen voor een lift. Een beetje over
11 staan we gereed voor ons eerste optreden. Een club scouts is druk doende om
hun kampement op te breken, maar er staat verder nog genoeg om een
zondagochtend serenade aan op te dragen. Moord en doodslag onder een gouden
hemel voor een dankbaar, nog licht in een roes, weg soezend publiek. Ons eerste
plek is een clustertje tenten waar ik een paar muzikanten van spectra bands
herken. Onze 2de plek is voor een Gents stel aan de ontbijttafel. Om de
romantiek wat bij te staan geen dooie deze keer, maar het liefelijke Cash
nummer Straight A's. We sluiten onze sessie af voor een regionaal publiek die
de campers op het stukje Ovezands groen hebben geparkeerd. Mijn paars/roze
pooierblouse is onvoldoende vermomming om in deze niet herkend te worden.
Dankzij deze kampeerders hebben we via FB beeldbewijs van onze aanwezigheid.
SET FESTIVAL CAMPING
WAKE UP SINNERS
IF IT HAD’N’T BEEN 4 LOVE
BANG BANG
ODE TO BILLY
STRAIGHT A’S
ROSE TATTOO
SMACKWATER JACK
Om eerlijk te zijn, mijn dag kan al niet meer stuk. En we hebben nog een
hele dag voor ons. Fase 2 is ons podium in gereedheid brengen. De plaats naast
de barbier leek ons niet geheel gunstig i.v.m. de plek voor ons publiek, dus
kozen wij de ruimte tussen de loempia en hamburgertent. Recht tegenover de tent
met het kleine podium. De festivalorganisatie stond ons ten volle ter dienst om
met accu tol, verreiker, een aantal appelkisten en underlaymentplaten het
karkas voor een oudhollands huiskamertafereel te bouwen. De aankleding zelf
komt uit de gele VW transporter. Stoelen, tafel, TV, raamkozijnen, Perzische
tapijten, trouwfoto van pa en ma Raas en zelfs de troskompas uit het jaar
krokus ontbrak niet in het geheel. Af is pas af als het echt af is. En dat is
't.
Tenuutje 2 gaat aan in onze eigen kleedkamer en uiteindelijk moeten we
ons nog haasten om op tijd onder de dikke boom voor het witte kerkje, onder de
noemer "Dorps bar", gereed te staan voor ons 2de set. Er is al
redelijk wat volk wat op ons wacht. Geen versterking hier, dus afwachten of we
ons publiek vocaal kunnen bereiken. Stipt 15:30 stopt een mini trapauto met 2
Belse straatartiesten in de straat vóór ons publiek voor een mooi stukje
animatie. Slik. Dan maar wat langer door straks. Met enige vertraging, maar ja
dat is het mooie onverwachtse van een Straatfestein, trappen we af met een
inmiddels aanzienlijk groot publiek. Met een ruwe inschatting komt Koen op een
mannetje (incl. vrouwen) of 100 rondom, op een pracht van een locatie. Zeker
vanaf onze kant gezien. Een geslaagde set gelukkig, met een mini familiereünie
na afloop.
Dat maakt een muzikant meer dan gelukkig.
SET DORPSBAR
SAME OLD THING
HANGMAN’S BLUES
DEVIL’S RIGHT HAND
HEAR THE WILLOW CRY
CENTRAL TIME
WAKE UP SINNERS
LAY DOWN, SPEAK LOW
Op naar het festivalterrein. Onze inschatting was een bescheiden
opkomst, omdat we als eerste het festivalterrein mochten openen na de Power
Tool races. Daar hadden we dan ook onze nummerkeuze op afgestemd. 3
eigennummers en niet allemaal uptempo nummers. Het zonnetje laat het helaas
afweten en wanneer ik wat rommel met de akkoorden van mijn nummer "30
Stabs" en Koen een volledig couplet van zijn "Crimson Red"
vergeet, eindigen we onze rommeligste set van de dag. Niet ontevreden, maar we
hadden het beter gekund. Daarentegen hadden we een gast muzikant op toetsen.
Althans, die indruk wekte onze rechter buurman dien lange tijd met z'n blauwe
handschoentjes de juiste temperatuur van m'n hamburgerbakrooster zal af te
wachten.
SET 1 BINNENSTE BUITENHUISKAMER
HELL’A’LUH
GIRL OF MY BEST FRIEND
LONG BLACK VEIL
30 STABS
THE DIGGER
DIANE
CRIMSON RED
Het weer herstel zich weer in onze pauze en wanneer we op ons geplande
tijd willen starten kom Dennis ons vragen een kwartier te wachten. De sound
check in de tegenover gelegen tent is nog niet klaar en tegen die bak herrie
kunnen we zelfs versterkt niet tegenop.
Wanneer we een kwartier later op een seintje staan te wachten probeert
een cameraman van Omroep Zeeland, met de opmerking "Speel eens wat.",
ons aan te sporen om te beginnen. Dan maar geen seintje en traag zet ik een
bluesje in A in om langzaam te versnellen naar Drinking Dark Whiskey met een knoeperd
van een camera op onze snufferd. Dat staat er hopelijk goed op. Helaas is onze
overburen nog niet klaar met afstellen en staat we even later een half nummer
ongehoord voor joker te spelen. Wanneer Koen vraagt om allemaal een paar
stappen naar voren te doen hebben we een intiem publiek om ons heen en niemand
die nog op de sound check let.
SET 2 BINNENSTE BUITENHUISKAMER
DRINKIN’DARK WHISKY
SMACKWATER JACK
OLD NR 7
IF IT HADN'T BEEN FOR LOVE
LOUISIANA STRIPES
JEZUS DON’T SAVE ME
We sluiten de dag af met een geslaagde set en een enthousiast publiek
met veel aandacht voor ons podium. Een hoogbejaarde dame voelde zich
tussen de laatste sets wel heel erg thuis tussen het antieke meubilaire dat ze
na een intensieve studie van onze abbel'hoosie zelfs dreigde te beweren
voormalig eigenaar te zijn geweest van de luie stoel. Ze weigerde dan ook te
vertrekken voordat wij ons laatste set waren begonnen. Zo blijkt maar weer dat
onze muziek aan geen leeftijd is gebonden.
Afbreken is altijd makkelijker dan opbouwen. Achter de bouwhekken en
foodtrucks is ruimte om met de bus tot achter het podium te komen en tussen de
hekken door strippen we onze huiskamer en proppen de bus weer vol. De
grootmoederstoel gaat weer op het dat. Perfecte plek met uitzicht over het
terrein. Koen gaat achter stuur en ik klim de bus op, de stoel in. Moet volgens
mij een dom gezicht zijn geweest om zo'n stoel boven de kramen uit te zien
komen.
De back stage voorzieningen zijn hier de beste die je je voor kan
stellen en na afloop zitten we dan ook samen met een, inmiddels omgekeerde
orgelspelers non en twee andere straatartiesten aan de bar met een goed bord
warme kost. We blijven nog even voor het avond programma, maar na een paar
nummers van een oude Brabantse hardrock legende in tijgerjasje met
muziekstandaard voor zijn teksten en een toetsenist met meer oog voor z'n
tablet dan het publiek, hebben we het wel gezien en zijn we knap afgedraaid na
een perfect dagje Company of Sinners op 1 van de leukste festiviteiten in
Zeeland. En 's maandag komen we er goed vanaf in de Klomppop reportage op
Omroep Zeeland.
