Het prille
nieuwe jaar belooft nu al een druk muzikaal jaar te worden. En ons optreden in
Die Twee was een erg mooie start. Vanwege onze verzamelafspraak bij het
tankstation langs de A58, kwamen we voor de verandering als 1 band de kroeg
binnen. En ruim op tijd om op gemak de boel op te bouwen.
Bij aankomst
zaten de schijnbaar vaste stamgasten al aan de bar. Humor en hilariteit zat er
bij deze gasten goed in en tijdens de verwoede pogingen van Koen om het
volledig mislukte inklapwandtafeltje te demonteren, wist 1 van hen de
Blackadder humor op het juiste moment te plaatsen met de opmerking “You've got
a cunning plan?”. Blijkbaar gold dit ook voor het plan van Koen want het
tafeltje klapte na enige worsteling weg en ons Baldrick behang kon tegen de
achterwand. Wallah, het podium is van ons. De Play list werd door Jaap met alle
goede bedoelingen tegen de houtenwand voor mij geplakt. Maar al bij het 2de
nummer werd een jas aan de haak boven de
lijst van de eerste set gehangen. En tijdens de tweede set werd de dame voor
mij zo te zien wat zenuwachtig, omdat ik haar aan het eind van elk nummer
vragend aan keek terwijl ik langs haar hoofd het volgend nummer op de lijst probeerde
te vinden. Toen ik uiteindelijk besloot om de ondersteboven gelegen lijst van
Ronald te gebruiken, was het onvermijdelijk om Galaxy in te zetten waar we Don't
Think Twice hadden gepland.
Voor iemand
die altijd pleit voor het spelen in volle rokerige kroegen werd ik deze keer op
mijn wenken bediend. Een zondagmiddag gig is meestal leuk om samen met de
jongere fans naar de kroeg te gaan. Al was ik in dit geval vergeten dat dit
bikerscafé weinig passie heeft voor de antirokerswet en dus vanaf het begin
blauw stond. Niet per definitie ideaal voor minderjarige longen, maar toch leuk
om na 3 jaar te laten zien waar je het thuis altijd over hebt.
De kleine
bikerstapperij stond deze middag weer bommetje vol en met een lichte mini Moto
Guzzi reünie en diverse Bergse gezichten, was de sfeer bijzonder goed. Senorita
was weer een leuke om te doen, met deze keer Matty als Maria Lopez voorzien van
sambaballen, waarvan zelfs de Spanish Caravan werd herkend. Jammer dat ook weer
deze keer de brug van mijn Guild overdwars stond na een vermoedelijke dreun tijdens
1 van de hot chili pepper riffs. Zo'n Jazzbak is duidelijk niet gemaakt voor
dat Spaanse geweld blijkt en opnieuw stemmen is geen overbodige luxe. En
natuurlijk kon op de dag des Heere onze uitsmijter niet ontbreken. Pas tijdens
de toegift krijg ik Jaap uit zijn balans met het intro van Joline en pas onder
het wegwerken van een shoarmaschotel, later op de avond, ontdek ik dat ik zelf finaal
in de fout was gegaan. Ach.
Aan mijn
kant van het podium werd door een bezoeker de halve set op video vastgelegd.
Wat zonder twijfel binnen korte tijd op YouTube wordt geslingerd. Help!
Koen kwam
deze keer wederom tot de conclusie dat de Marble Max voortaan standaard
versterkt moet worden via onze mengtafel, wat we deze middag pas na de pauze
hadden gedaan en Swampblood had vandaag de primeur. En ook deze keer werden
nummer meegezongen, waarvan Andre zou hebben gezworen dat niemand hier ooit van
zou hebben gehoord.
Laverend
door de resterende kroeggangers konden we de zooi weer verdelen over de 2
auto's en Koen zijn bus en met de opmerking dat onze set direct uit een Latino
film kon zijn geplukt, konden we weer blij de kroeg verlaten opzoek naar een
Arabische snackbar voor een bord vlees met knoflooksaus. Wurom? Durum! Lang
leve de Brotherhood.
Het was weer
een fantastische dag.
