NoPoint – café ’t Kont van ‘t Paard in Briele - 18 december 2011

Na een stop van 3 maanden weer met NoPoint op pad. Wouw wat had ik hier weer zin in. De trip ging deze keer naar Briele, waarover ik alleen de eeuwen oude april grappen ken.

De zin “1 april, kikker in je bil” lijkt een uitspraak met een knipoog, maar wanneer je met een volledige band in ’t Kont van ’t Paard kan spelen, dan kan dat groene ding er ook nog best bij. Blijkbaar vond de plaatselijke bevolking het daarmee vol genoeg, want een letterlijk handje vol “Locals” en een andere hand vol vaste (band)vrienden uit het nabij gelegen Portugaal was de gehele middag ons publiek. Balen en met tegenzin gespeeld? Wel nee. In tegendeel. In 3 sets met 2 korte pauzes stonden wij weer 3 uur lang te stuiteren. Zelfs Boudewijn, die ’s morgens een losse trafo in zijn versterker ontdekte, stond nu alweer met een brede grijns met mijn oude Fender te knallen. We hebben in ieder geval de aanwezige toeschouwers weten te overtuigen. Na nog een patatje in friettent met pratende kerstboom (?!?) terug naar huis. We zijn weer van de kant!

Baldrick Brothers – Kortgene – café De Graaf van Buren - 26 november 2011

Na Blues Route Goes verraste bassist Henne ons met het nieuws om er na 1,5 jaar, om persoonlijke reden, mee op te houden. Het was dan ook direct duidelijk dat het optreden in De Graaf de laatste van de Brotherhood in de huidige bezetting zou zijn. Vlak voor de avond stelde de programmeuse voor om ons optreden te verzetten i.v.m. Golden Earring in de zeelandhallen en een feest in Geersdijk, maar verplaatsen was i.v.m. Henne zijn vertrek geen optie. Dankzij mailing en een enthousiaste vriendenkring was de kroeg, ondanks de verwachting, redelijk goed gevuld.

Als rechtgeaarde diesel is het begin van een eerste set voor mij als gitarist vaak een kwetsbaar deel van de set. Maar vanaf de eerste “Go!” van “His latest flame” knalde de eerste set er in 1 adem uit. Het publiek oogt dan ook net zo enthousiast als wij en maakt dat bij ons de adrenaline tot onze lippen staat. Na een redelijke pauze zette we de klassieker “Joline” in, nog voor Jaap te bekennen was. Het lange intro maakte het nummer nog een tikkeltje melancholischer dan anders, wat een mooi sfeertje aan de 2^de kick-off van deze avond gaf.

Na het eerste nummer was de boel al weer lekker op dreef. De focus lag binnen de band wat lager dan in de eerste set, maar alles loopt nog steeds gesmeerd. Tijdens de solo’s van Word Up hangt Jaap zijn wasbord rond de hals van 1 van de blond dames uit het publiek. Leuk zo’n wasbordduet.

Na wederom een dorstige pauze staat een kleine verzameling nummers uit de eerste twee sets op de lijst. Inmiddels is een aantal Earringfans binnen gekomen na een bezoek aan de Zeelandhallen. En na een begroeting van Jaap lag het intro van Radar Love voor de hand als begin van Road Rage. De dorstige pauzes en de balorigheid op het podium zorgen hier en daar voor wat onsamenhangende eindes, maar de sfeer is er niet minder om.

Na 1,5 jaar was dit een waardig afscheid van Henne. En na de overdracht van een stukje huisvlijt van Koen, uit naam van de band, aan onze zware snarenplukker, gaan de instrumenten, snoeren en versterkers weer in de koffer en restte ons alleen nog laat in de nacht te sneuvelen.

Henne bedankt!


www.baldrick-brothers.nl