Door wat schuiven met datums en locaties zijn we op Oosterhout uitgekomen i.p.v. het geplande Tilburg.
De apparatuur gaat voorlangs de voordeur van een groot restaurant, waar de Nederlandstalige mee-lal muziek al aan staat, via een pleintje aan de achterzijde van het café en via de achterdeur tussendoor de kratten de kroeg in. Het podium staat achterin de kroeg in een zaaltje wat met gordijnen is afgescheiden van het voorste bardeel.
Bert-Jan en Agnes zijn als vanouds weer enthousiast met onze komst en langzaamaan schuiven we het podium vol.
Herman heeft helaas sinds enige tijd problemen met zijn knieschijf en dit lijkt vandaag niet met adrenaline te verhelpen. De luiaard heeft zichzelf een luxe fauteuil toe bedeeld om de rest van de avond vanaf de zij lijn, naast het podium dus, ons en het publiek toe te schreeuwen. Gelukkig is het zithoekje mooi afgewerkt met een replica van de Baldrick-Brothers-schemerlamp voor de sfeer. En het geeft, in tegenstelling tot het veel te kleine podium laatst in Arnemuiden waar Andre en ik noodgedwongen naast moesten staan, nu aan mgenaam veel ruimte voor Boudewijn en mij om te stuiteren. En stuiteren hebben we gedaan. Het was wel even slikken om van Herman te vernemen dat ons optreden 17 december in Time Out er even niet meer in zit vanwege zijn knie.
Dan is dit dus plots mijn laatste full length NoPoint gig. Tja, dan nadert dat einde in American wel erg snel.
Gelukkig ging het feestje, zoals hier gebruikelijk is, helemaal los en dat maakt dit wel een hele bijzondere avond. Ook leuk om op een privéfeestje ineens je oude Evidence drum (inmiddels bassist) met vriendin voor je te hebben staan. Nieuwsgierig waren ze via de voordeur komen spieken welke band er op het podium stond. En wie er nu eigenlijk zingt? Niemand met microfoon te zien vanaf achter in de zaal?!?
De meeste klassiekers kwamen weer wel voorbij en hier kan Thin Lizzy sowieso niet ontbreken. Verder met enig respect, maar met voldoende escapes, voor de vooraf op FaceBook opgezette poll.
Na afloop neem ik waardig afscheid van twee fantastische mensen die het volgende Tilburg concertje zonder mij moeten doe. En ik zonder hun. Deze feestjes ga ik zeker missen.
Worstelend door de strakke pakken en hoge hakken van een vertrekkende en op taxi wachtende menigte van het restaurant met foute nederlanstalige meuk. De feestgangers vonden het nodig om rond tweee een bak vuurwerk af te steken waarnaar de politie achteraf danig op zou blijken te zijn.
Was weer een serieus geslaagd muzikaal dagje.
Op naar het laatste NoPoint feestje in American. Althans, voor mij dan toch.
