zaterdag 4 mei 2013

Du Driestang - Hrieps - 27 April 2013


Ooit ben ik voor een band weggelopen tijdens Scoutrock in Heinkenszand, omdat ik het onverdraaglijk vond dat het publiek tijdens echte band stonden te zeiken over de muziek en volledig uit hun dak ging bij een stel zolen die met prikkeldraad bespannen instrumenten en een geluidsband op de achtergrond flauwekul uithaalden. Het toppunt was de uitzinnige aanmoediging van het publiek bij het opblazen van een condoom over het hoofd van "zanger" Emiel.
Een kleine 25 jaar later heeft het stelletje zotten, weliswaar geslonken tot 2 originele Driefstangers aangevuld met een echte band, het langer volgehouden dat de Beatles en hebben hun 2 CD een leuke verkoop opgeleverd. (Wat mij overigens nog steeds verwonderd gezien de kwaliteit)
In al die jaren ben ik de muzikanten en Driefstangers menig keer tegen gekomen. De laatste met name op motorfeestjes. Toen Emiel me tijdens het laatste HAK motorfeestje vroeg om Marcel's plek eenmalig in te nemen vanwege zijn afwezigheid tijdens Hrieps, stond ik nog niet direct te springen. Maar aangezien ik het stelletje inmiddels buitenom de band op ander vlak beter heb leren waarderen, leek het mij uiteindelijk wel positief om het als vriendendienst toch maar te aanvaarden. Toen later bleek dat ook Erwin Tramper zou zijn benaderd, leek me het zeker een juiste keuze. Zowel Erwin als ik hadden ooit de hoop om een keer samen in een band te spelen. Iets wat ooit zelfs in de planning had gestaan, maar nooit tot daden was gekomen.
Bassist Henne was uiteindelijk de rode draad waarmee we beide in bandjes hadden gespeeld, dus dat maakte het sowieso een stuk makkelijker.

Ondanks de blauwe lucht was het die bewuste avond sterruvens koud. De tijd dat we naast het podium stonden te wachten leek een eeuw te duren en had het gevoel dat m'n oren er af vroren. Het festival bestond uit 2 mega tenten die in lijn waren geplaatst. Schijnbaar was de opkomst met 4000 man, goed te noemen, al was dit niet vanuit onze positie te merken. Na een verwarrende discussie met de festival vrijwilligers over de toegangsroute voor bands, kwamen we me de VW Camper Van van Erwin toch op plaats van bestemming. Het buitenpodium werd bezet door onze buren uit de oefenruimte, waaronder Jon Houtenkamer, Dimitri van Kranenbroek en toetsenist Frankel Frank. Het grote gezelschap met blazers en een aantal zangers, kon er, ondanks de bescheiden aantal bezoekers, geen genoeg van krijgen. Hierdoor konden we niet op tijd het podium op. Voor ons geen punt, dachten wij. We had niet de illusie om de geplande 1,5 uur tussen 19:30 en 21:00 uur vol te kunnen spelen.
Terwijl we alles op het podium zetten, trekt Emiel z'n Zwarte Pieten pak aan en smeer grofweg zijn gezicht onder de zwarte schmink.
Wanneer we een korte sound check houden, springt er een snaar van m'n blauwe PRS. Ik pak weliswaar m'n bruine PRS als reserve, maar omdat de blauwe m'n voorkeur heeft stel ik eind van de sound check voor om een snaar te vervangen. Al blijkt tijdens m'n vervangingsklus dat we eigenlijk al aan onze show waren begonnen. Verwarring alom, maar ik sta uiteindelijk toch gewoon op de juiste plank te spelen. Alleen korter dan gepland. Wanneer Emiel en Albert hun befaamde onzin uit staan te kramen besluit de stagemanager ons nog 3 nummers te geven. Terwijl we nog lang niet klaar zijn. Uiteindelijk houden we nog 7 niet gespeelde nummers over. Het optreden wordt wel, zoals gebruikelijk, afgesloten met "Taart in je bek" wat voor de gelegenheid "Spek in je Bek " wordt genoemd. Emiel strooit voor het publiek grote zakken spekjes, smiddags in groot verpakking gekocht bij de Sliegro, leeg met de hoop op een podiumbekogeling door het boerenpubliek. Maar het merendeel kent de traditie niet en staat schaapachtig naar de hoop spekjes te kijken zonder enige reaktie.
In de tent naast het podium is, na afloop, door het zwart de teleurstelling op het gezicht te zien. Een onbegrijpelijk actie, omdat het ook nog lang geen 21:00 is.
Direct na het optreden schuiven we de spullen van Erwin en mij weer in de camper er zodoende zijn we weer op een schappelijke tijd thuis.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Baldrick Brothers 2021:

Lima Beach in Goes - 4 Juli 2021 Na onze albumpresentatie in oktober vorige jaar hebben we nog 1 avond ons oefenhok bezocht waarna we voor d...