Company of Sinners - Van De Dingen Die Gebeuren Terneuzen - 12 Mei 2019

Ook dag drie (onze dag 2) staan er weer zat dingen te gebeuren. En ik neem mijn personal memory shoter mee. En dat gaat ze, voor een beginner, goed af zo blijkt gezien de resulterende plaatjes. Het weer is een stuk beter nu en gaande weg de middag loopt het terrein goed vol. We lopen onafgebroken van de een naar de ander en vermaken een hele middag het ene na het andere gezelschap. Het stadspark heeft veel weg van een relaxt happy the peppy flower power festijn. Ook deze keer ligt de themakeuze bij ons publiek en prik ik het bijbehorende moord, drank, vrouwen, vervoer of hiernamaals liedjes erbij. In afwijking van ons vast repertoire laten we een recreërend koor "Long Train Running" zingen, waar ik bij toeval de akkoorden van weet en waar Koen niet lang geleden bij de Soggy Bottom Girls de mondharmonica partij had gespeeld. Halverwege de middag moet er zowat over de groepen chillende toeschouwers gestapt worden om bij het volgende gezelschap te komen. Zo nu en dan houden we de food truckers zelf muzikaal wat van hun werk af.
Peetman zit later die middag op een stoel in de muziektent met zijn Martin op schoot oude bluesjes te mijmeren, voor een wat afwezig, van de zon en het foodfeest genietend publiek. Hij heeft de moed al enigszins opgegeven wanneer we van gezelschap naar gezelschap op hetzelfde podium belanden. Na kort overleg pluggen we in en flankeren Peter voor nog een paar extra bluesklassiekers. Later op de middag zakt de zon langzaam achter de bomen en wordt het zonnige deel steeds kleiner en wordt het schaduwbeeld steeds leger. Wanneer we besluiten te stoppen loop ik TAFKABB-Wim tegen het lijf en kunnen niet anders (geheel zonder enige vorm van tegenzin) dan een paar privé liedjes spelen aan de waterkant en een LP te verkopen alvorens we het geslaagde Foodtruckweekend gedag zeggen.

Company of Sinners - Van De Dingen Die Gebeuren in Terneuzen - 10 Mei 2019

Onze LP is klaar en dus grijpen we VDDDG aan om onze vinylschijf te promoten. Aangezien we 150 schijven en 300 hoezen hebben gekregen zijn er nogal wat lege hoezen over om te misbruiken voor PR materiaal. Koen is een avondje creatief met merkstift geweest en het ganse terrein wordt behangen met onze persoontjes. Geen boom uitgezonderd. En Patrick van de Ketchup fabriek is ons verkooppunt. We konden het gehele weekend ons gang gaan, ware het niet dat op zaterdag het jaarlijkse Hrieps ons VDDDG in tweeën knipt en we alleen op vrijdag en zondag het terrein over gaan.
Op vrijdag wil het weer nog niet helemaal meewerken. Wanneer we door een klein treiterbuitje worden belaagd, staan we voor een baby blauwe Nacho caravan. Gelukkig laten de dames ons binnen en in ruil spelen we onze nieuwe murder ballad met toepasselijke naam “Murder”. Nog geen week geleden speelde Sean Preston and the Loaded Pistors op het Vlissingse bevrijdingsfestival en verraste me met zijn ode aan zijn ex. De sympathieke Amerikaan was enthousiast toen ik ‘m naar de song vroeg voor onze eigen set en vroeg me een berichtje naar zijn FB-adres te sturen. Paar dagen later reageerde hij binnen de 10 minuten met de volledige tekst en het verzoek om een keer een filmpje van ons met zijn song toe te sturen. Een dag later hadden we het nummer, samen met onze nieuwe kompaan op upright bass, uitgewerkt en tijdens het buitje hebben de Nacho dames binnen een week na mijn ontmoeting met Mr Preston het gevraagde filmpje geschoten. Zo snel kan het gaan. En de complimenten van de songwriter.
Het terrein is dit jaar anders ingedeeld dan het jaar ervoor wat voor ons wat ongunstig is mbt onderlinge hinder van het podium wat nu centraler is opgebouwd. Toch weten we nog voldoende mensen face-to-face te entertainen. We hanteren weer de thema keuzes achterop de gitaar van Koen en ik heb mijn achterkant voorzien van de thema’s met gegroepeerde songs. Het vergt telkens wat puzzelwerk, maar het geeft een aangename interactie met de toeschouwer.