Op vrijdag wil het weer nog niet helemaal meewerken. Wanneer we door een klein treiterbuitje worden belaagd, staan we voor een baby blauwe Nacho caravan. Gelukkig laten de dames ons binnen en in ruil spelen we onze nieuwe murder ballad met toepasselijke naam “Murder”. Nog geen week geleden speelde Sean Preston and the Loaded Pistors op het Vlissingse bevrijdingsfestival en verraste me met zijn ode aan zijn ex. De sympathieke Amerikaan was enthousiast toen ik ‘m naar de song vroeg voor onze eigen set en vroeg me een berichtje naar zijn FB-adres te sturen. Paar dagen later reageerde hij binnen de 10 minuten met de volledige tekst en het verzoek om een keer een filmpje van ons met zijn song toe te sturen. Een dag later hadden we het nummer, samen met onze nieuwe kompaan op upright bass, uitgewerkt en tijdens het buitje hebben de Nacho dames binnen een week na mijn ontmoeting met Mr Preston het gevraagde filmpje geschoten. Zo snel kan het gaan. En de complimenten van de songwriter.
Het terrein is dit jaar anders ingedeeld dan het jaar ervoor wat voor ons wat ongunstig is mbt onderlinge hinder van het podium wat nu centraler is opgebouwd. Toch weten we nog voldoende mensen face-to-face te entertainen. We hanteren weer de thema keuzes achterop de gitaar van Koen en ik heb mijn achterkant voorzien van de thema’s met gegroepeerde songs. Het vergt telkens wat puzzelwerk, maar het geeft een aangename interactie met de toeschouwer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten