Nog in een roes van de CD opnames en de pas ontvangen eerste gemixte versie op de achtergrond, rij ik samen met broer Ronald naar het Bergense motorcafe in de binnenstad van wat nog geen week geleden in gordijnen geklede carnavalsgasten herbergde. Daar was vandaag niets meer van te merken. Het was vandaag wel de zondag van het wagentjes kijken, maar daar hadden we wellicht geen voor of nadeel van.
Koen had voorgesteld om de CD cover te laten ontwerpen door een goeie vriend en kunstenaar. Bij aankomst zat de artiest in kwestie samen met zijn vriendin en schetsboek op het smalle terras voor de kroeg in de eerste lentezon. De eerst opzet van de bom met obscure omlijsting leek ons een goeie keus.
Die Twee maakt zoals altijd een rommelige maar sympathieke indruk. Alles kan er, niets moet, met lekkere ouwe rockers blèrend uit de speakers.
Al stapelend met m'n Koch op een leunstoel en de Champ er al leunend tegenaan, staat het stapeltje redelijk op scherp. Op dat moment reden om wat geërgerd te reageren wanneer kost wat kost de backdrop er nog overheen moet en er een opstapje voor het ophangen wordt gezocht. Direct geef ik de anderen aanleiding om dit zelfde naar aanleiding van mijn actie ook richting mij te doen, wanneer ik mijn versterker in mijn recent aangeschafte verdildoosje prik. Het Kwalitatief Uitermate Teleurstellende spanningsblokje maakt sluiting tijdens het inprikken en legt het halve café in 1 klap lam. Dit is een zeldzaam voorval, zo blijkt, want de sleutel van de meterkast is in geen velden of wegen te bekennen. Inmiddels is de meterkastdeur gebarricadeerd met de volledige backline van broer Koen en André die vervolgens vrij gemaakt moet worden. Sorry jongens.
De kroeg loopt al lekker vol met bekenden en ondanks het zonnige weer blijken wij genoeg reden te zijn om binnen te staan. Een aantal bekenden hebben ons als tussenstop voor de eerste voorjaarsmotorrit gekozen.
Het geluid op het podium was helaas bedroevend, maar blijkbaar was de sfeer er niet minder om. Regelmatig zie ik Koen andere partijen improviseren. Wat wellicht als noodoplossing is bedoeld, maar ondanks dat redelijk uit de verf komt. Ik had dit laatste ook niet anders verwacht van Koen. ;o) Wanneer hij bij Bloody Mary zijn mondharmonica laat voor wat het is omwille van valse trilplaatjes, calculeer is alvast een extra solo met slide in. Afgezien van het feit dit soms wel eens leuk uitpakt blijf ik een enorme stuntelaar met dit stukje glaswerk. Wanneer ik de tweede solo inzet slaat de paniek toe wanneer ik Jaap van het podium zie stappen richting toilet. Dat kan we eens een lange en moeizame solo gaan worden.
Ondanks dat we niet muzikaal stonden te klippen was het toch weer een aangenaam caféfeestje.
En na afloop, hoe kan het ook anders in Bergen op Zoom, nog even langs de shoarmatent.
Top zondag! Die Twee, weer bedankt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten