NoPoint – Café Graaf van Buren in Kortgene - 10 maart 2012

Het begint in Kortgene al aardig als een thuiswedstrijd te voelen. Terwijl alleen Andre er daadwerkelijk woont. Maar de laatste twee jaar hebben we aardig wat keren in Kortgene en het naburige dorp “Heerstdiek” gespeeld en dat heeft inmiddels een redelijke schare volgelingen opgeleverd.

We hadden voor deze zaterdag besloten om vooraf in het café een hapje te eten en waren daarom al vroeg aanwezig. Boudewijn zou niet mee eten, maar was uiteindelijk vroeg zat voor de extra frietjes en het nagerecht. Gelukkig was de tarbot (vangst van de dag) niet zo melig als de sfeer aan tafel.

‘s Morgen samen met Baldrick Broer Koen op pakkenjacht geweest in Antwerpen, om aan de, onszelf opgelegde, dresscode voor het volgende Baldrick optreden te voldoen. Tijdens dit hilarische verkleedspektakel bleek Boudewijn thuis het interview voor de plaatselijk radio zender van Ouddorp te zijn afgenomen. Naar aanleiding van ons optreden op 17 maart, werd Boudewijn de door de lokale DJ geijkte vragen voorgelegd, waarop uiteraard de even zo geijkte antwoorden. Alleen Herman zijn instrumentarium bleek een lastige te zijn. Want hoe leg je een leek uit wat een kazoo is? En nog we een Gold Plated Vintage Kazoo.

Na de maaltijd even geen Irish koffie of sigaar, maar met een ijsthee en plat water als de donder aan het werk, want het loopt al vol. Wat matig gepland, stonden we alsnog in een volle kroeg onze soundcheck af te werken. Gelukkig geen eindeloos gepruts aan de versterkers en aan het applaus te horen vielen de 3 korte versies van You Really Got Me wel in de smaak.

Ondanks dat de meeste bands hier rond half 11 beginnen, was het tegen 10-en al vol in de kroeg. Gezien de drukte en de toch wel erg volle setlist, trapten we om 10 uur af met Alive.

De kroeg opwarmen was duidelijk niet nodig, want vanaf het eerste nummer was het publiek wakker. Bij elk nummer schoof de menigte richting ons stekje en regelmatig was ik genoodzaakt om mijn effectplank en snoeren mijn kant op de schoppen om het voor de voeten van het publiek te behoeden. Wat ik er overigens graag voor over had. Een aantal keren had Herman, op verzoek van de bar dames, gevraagd om de lege glazen naar de bar te brengen, omdat de voorraad op ging raken en er voor het personeel geen doorkomen meer aan was. Mmm, best gezellig zo.

Ook broer Koen, weliswaar niet in pak, was er samen met Maaike en had weer een pukkel vol Pro-Harps meegenomen. Halverwege de tweede set konden we een NoBaldrickPointBrother combi momentje inlassen tijdens Sympathy for the Devil.

De Graaf heeft vergunning tot 1 uur en rond 10 voor 1 duiken we de toegifts in en om kwart over 1 eindigen we allemaal weer in het “anywhere the wind blows” F akkoord.

Jemig, het was weer een feest.