In de regen
de spullen via de nooduitgang aan de achterkant naar binnen gebracht. Dit was
meteen de plek waar we ons podium op konden bouwen. 11 jaar geleden stonden
Koen en ik hier nog met The Bandox op het podium naast de voordeur tijdens de
kerstnacht. Het in verval geraakte cafe had toen nog een alternatieve status
waar voornamelijk rockers, bikers en junks rond hingen. Niet verwonderlijk dat
dit toen mijn favoriete kroeg was. Jaren daarvoor hadden we met de Razor Blade
Blues Band ook geprobeerd om hier te spelen, maar de toenmalige eigenaar Han
was als Bintangs fan niet gecharmeerd van onze Riding on the L&N versie op
onze eerste demo. Helemaal oneens kon ik het niet met hem zijn tot ik dit
voorjaar de restanten van de Bintangs hun eigen nummer hoorde verneuken. Dan
waren wij lang nog niet zo slecht.
De tweede
keer dat we hier stonden was wederom voor in de kroeg maar in een, door de
nieuwe eigenaar, geheel opgeknapt pand. Inmiddels is die lokatie onder de
noemer "Peron 0" voor de roker met glas afgetimmerd. Het nieuwe
podium achterin levert een ruim speelveld met een redelijke dansvloer op. De
toestroom van bekenden was weer aangenaam te noemen en zelfs oud Brother Henne
was komen kijken. Herman van NoPoint had zijn kazoo thuis gelaten, anders
hadden we nog een muzikale kruisbestuiving kunnen houden.
Tijdens de
soundcheck blijkt maar weer dat Andre en ik een geheel ander gehoor qua
geluidniveau's hebben en ik ga steeds meer geloven dat hij er een betere kijk
op heeft dan ik gezien de opmerkingen over het te lage volume van onze
Tenorist. Het podiumgeluid was wederom goed wat het speelgemak ten goede komt.
De 2de set starte we met een vlekkeloze primeur van "Straight A's"
van Cash waar Koen de zang voor zijn rekening neemt. Later in de set komt
"Jackson" als primeur voorbij. Welliswaar niet als gepland duet, maar
de combi tussen Jaap en Koen past prima als setje. Een groot deel van de 2de
set weet Nienke met een aantal vriendinnen de dansvloer bezet te houden en de
sfeer is tot en met Jesus perfect. Tijdens Word Up hangt Jaap een Arenskerkse
kennis, die met wat vrienden zijn laatste vrijgezellen week viert, zijn wasbord
om. Dit levert weer leuke foto's op. De toegiften zijn met gebrek aan beter een
aantal herhalingen en dit is 4 nummers lang te veel van het goede blijkt. Het
belgse zee-/dronkemans liedje "The Bottle Runs Dry" is dan ook een
nummer te veel. Ondanks dat heeft de band en publiek weer een goeie avond
gehad. Ook Margreet is te vree, al heeft ze alleen de laatste nummers gezien. We
zullen zien of we het volgende maand met NoPoint ook zo los kunnen krijgen. Ik
heb er nu al zin in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten