Sinds begin van het jaar weet Jaap waar hij de mostert vandaan moet halen. (Wat een absurde, maar veel gebruikte uitdrukking voor iemand die 50 is geworden bedenk ik mij bij deze) Overigens ook dit jaar gevolgd door Ronald. De Job wou er op de dag zelf niets van weten, maar hij kon er uiteraard niet omheen om het te vieren. Ook zus Anki had wat te vieren dus dat resulteerde in een combi feestje in De Zwaan. Jaap wou de kans voor een optreden niet laten schieten, maar met een uur moest het wel bekeken zijn. Tenslotte ga je tijdens je eigen feestje niet de hele avond op de planken staan.
Het podium in De Zwaan is al lang niet meer begaanbaar terrein en is een opslag- en drumhok geworden. Daar had Jaap zich op verkeken, maar tijdens Rock'n'Roar werden de podiumdelen van Kees Wondergem geregeld en toen ik ruim voor afgesproken tijd in de durpskroeg aankwam stopte de bus van Kees voor m'n neus op de stoep.
De delen, zoals ik ze van hetzelfde soort nog van DeKlomp ken, sjouwend vanuit de bus naar de zaal en tegen de tijd dat de laatste staat zijn we allemaal gearriveerd. Tijdens het opbouwen komt ook DJ Arjan al binnen om zijn spulletje op te stellen.
De week voorafgaand is Anki in de oefenruimte geweest om een keer Jackson samen met haar broer in duet te zingen. Het is geen muzikaal hoogstandje, maar het gaat op zo'n avond niet om perfectie. Ik heb sowieso al respect dat ze het doet.
Alle apparatuur gaat via het zijpoortje naast de Chinees naar binnen.
Vooraf geeft Koen uit naam van ons een fles Havana Club Rum. Waarschijnlijk een goeie keuze want toen er een rumfles voor "De Kunstenaar" gekocht moest worden kwam Jaap wel heel rap met dit merk op de proppen. Met een vette knipoog had Koen er een alcoholtester bij gedaan.
De sound check gaat lekker en de gasten blijven niet zoals verwacht bij de bar hangen.
De set list is overeenkomstig aan Rock'n'Roar de week ervoor. Maar dit keer gaan we er niet te gejaagd doorheen. Blistered is in tegenstelling tot de week ervoor zelfs een topper.
Voor Jackson vergezeld Anki ons als June Carter voor een duet met Jaap.
Waar wij en zij daarvoor nog wat bedenkingen hadden over de zangkwaliteiten, weet ze op het juiste moment te pieken en klinkt de Carter/Cash hit zeer overtuigend. Volgens sommigen zelf de beste uitvoering tot dusver.
We zien Anki later samen met nog een paar dames terug als de Segnoritas.
Blijkbaar heeft Andre ergens halfin een speaker van DJ Arjan op zijn kop gekregen. Iets waar hij (Arjan dus) vooraf al voor vreesde, omdat er een borgpen miste.
Eindelijk hebben we revanche kunnen nemen op ons eerste optreden met Andre tijdens Zwaanfest waar de organisator ons abrupt voor onze afsluiter het podium afhaalde. Deze keer in De Zwaan was Jesus weldegelijk het laatste nummer.
Mijn plan om snel af te breken en alles thuis te brengen om rap aan het bier te gaan, viel al snel in duigen door alle bekenden. Maar ach, zo'n problemen is dat eigenlijk ook weer niet.
Zeker niet wanneer je een oude bekende tegen komt die notabene al jaren met 2 collega's van mij in de band speelt. De gitarist van de 2 is dankzij Feist en een beetje door mij overgestapt op een Guild en Eric was benieuwd wie er naast Patrick en mij nog meer op Guild zou spelen toen hij bij binnenkomst 2 Guilds op het podium zag staan. Het werd hem duidelijk toen hem het eerste nummer van onze set wel erg bekend voorkwam van een CD waar zijn medebandlid de week ervoor mee af kwam. Een blik op het podium was genoeg ter bevestiging.
Het was uiteindelijk weer laat voor ik m'n apparatuur er thuis uitgooide. En heb er verder vanafgezien om terug naar De Zwaan te gaan. Vermoedelijk had het dan vroeg in de ochtend geworden en dat zou mijn zondagochtendplanning danig in de war hebben gebracht; uitzwaaien van m'n oudste zoon voor een weekje Istanboel. En vrijdag al een trouwfeest achter de rug. Dit wordt alweer een korte nacht. Och Hell. Je leeft maar eens. 😊
Geen opmerkingen:
Een reactie posten