Baldrick Brothers - Kerstavond La Strada in Goes - 24 december 2016

Kerst zit vol tradities. Kerstballen, oh dennenboom, dikke kerstkabouters en het afgrijselijke "Last Christmas" van Wham. Maar ook dit jaar, alweer voor het vijfde jaar, ons kerstavondfeestje in La Strada. Twee no-nonsense sets voor een overvolle kroeg is het mooiste kerstcadeau wat je als muzikant kan wensen. En ook dit jaar mochten we weer uitpakken. 
We waren er weer belachelijk vroeg, maar gelukkig was Maurice ons voor en konden we zijn dranklokaaltje weer vol gooien met ons complete instrumentarium anarchie. Wat hebben we toch heerlijk veel zooi. Eric doet zijn uiterste best om het "Kerstjubel" lint uit de meterkast, wat met een stukje huisvlijt van Koen enkele jaren geleden elkaar is gezet, op de deur te plakken. 
De vaste speakertoren aan de kant van Koen en Andre stond er vorig jaar nog niet en de brandslang moet vrij blijven. Dan maar opbouwen richting mijn territorium. Gek genoeg hou ik nog voldoende ruimte over, al hang ik regelmatig met m'n gitaarhals in de vetplanten die boven m'n hoofd op een nieuw hangend stalen frame staan. 
De kroeg staat de eerste set gezellig vol. De tweede set staat hij afgeladen. Voor de verandering openen we met Power Shake. Goed gepland, Jaap. Deze instrumentale hakt er lekker in en plaveit een schoon paadje voor Jaap die vervolgens zelf met Gone zijn aftrap heeft.  
Het is deze avond de presentatie van ons eerste eigen nummer; Broken Back Billy. Tekst van Andre, muziek van Koen en Jaap, Ronald en ik hebben er de zout en peper aan toegevoegd. Het aanvankelijk Golden Earring sausje was na 1 oefenavondje weggevaagd met een uptempo Rockabilly rifje en bijbehorend drumritme. Zo, die is met algehele trots klaar en eruit. 
Setje 1 sluiten we gezien de vooravond van een bejaarde heilige, af met Jingle Bells. 
Na de pauze is het flink vol en open we rustig met Straight A's, om daarna met Galaxy 500 weer helemaal los te gaan. Jesus is zoals gebruikelijk ons laatste. Maar dan wel nog met een rijtje toegiften achter de hand. Het publiek wil gelukkig onomstotelijk meer. Dus allah! De vette tango van Love Song 666 is daarop ons antwoord. Als allerlaatste sluiten we het rijtje met een herhaling van Jingle Bells. Beide keren gelukkig nu wel met een vlekkeloze Rudolf the Red Nose Reindeer. 
Het is nog lang onrustig, midden in deze winternacht, tot we in de late uurtje het podium ruimen. Als jaarlijkse traditie gaan we allemaal weer met een speciaal biertje van Eric en een afspraak voor kerstavond 2017 op zak naar huis.