Een nieuwe kroeg om te spelen is altijd leuk. Daarom is het fijn dat Linda (Festiband) zo nu en dat met wat niets op de proppen komt. Schallemaaj hoort daar zeker bij, maar zonder Googlemaps had ik niet kunnen bedenken waar ik Ossenisse zou moeten plaatsen. Ten tijde van de PSD-boot van Kruiningen/Perkpolder is dit wellicht een levendige streek geweest, maar heb nu toch wel de indruk dat we af gaan reizen naar de diepe verlaten krochten van het Zeeuws-Vlaamse achterland. Veel eigen volk hoeven we hier niet te verwachten en het is maar de vraag of de locale bevolking interesse heeft in een onbekend bandje van "dn òòvrkant".
Het is wel gebruikelijk dat er meersporenopnames worden gemaakt en dat schept de mogelijkheid om met een beetje acceptabel beeldmateriaal een fraai PR-filmpje voor op YouTube te maken. Maar ja, vind maar eens een enthousiasteling. De Grijsleider heeft ons al een dienst bewezen in Dinteloord. Is nogal wat om hem ook hier naar toe te vragen. Maar Jaap zou wel iets regelen. Een paar dagen voordien komt een zekere Kees uit Kapelle als vrijwilliger op de proppen. Geen idee wie, maar een jonge gast met een leuke camera moet dit toch wel voor ons kunnen fixen. We zullen wel zien.
Show time om 20:30, dus tussen 18:00/18:15 bij Koen op een vrijdagavond is best vroeg. De planning; met z'n vieren met de bus en Jaap met cameraman voorop in de Peugeot. Voor ons vertrek vanuit Lewedorp stopt Jaap met cameraman halverwege het strikt voor bestemmingsverkeer bestemde straatje in Lewedurp voor huize Raas. Vanachter de bus komt eerst Jaap en daarna jonge god; Kees. Alle mogelijkheden had ik kunnen bedenken, maar mijn gepensioneerde dorpgenoot was wel als laatste bij me opgekomen. Niet dat het een onplezierige verrassing was, want deze oud-verslaggever van het meerendeel van de Zeeuwse wielerkoersjes rond de kerk is er wel 1 om mee op pad te nemen. Zijn passie voor fotografie was me al wel bekend, maar het filmen was nieuw voor mij. Hij maakt volgens eigen zeggen tegenwoordige nog wel eens video's van begrafenissen. Weet niet of zo'n happening enige vergelijking met onze optredens vertoond? Hij heeft in ieder geval zijn apparatuur onder de knie en dat is al heel wat waard. Onderweg zit de sfeer er weer goed in. Altijd leuk om op weg te zijn met een tourbusje. De Company voorin en de ritmesectie op de achterbank. Koen kan het niet laten om Jaap te bellen die in z'n dienstbolide ons direct over de carkit krijgt. Direct na de openingszin "Mie Jaap!" aan de andere kant van de lijn, gooit Koen zijn beste commentatorstem erin. "Premie bij de meet. Premie bij de meet." Gevolgd door nog een lijstje aan oneliners in wielertrend. Aan de gulle lach van onze cineast te horen valt de Baldrick humor wel in de smaak.
Hij valt sowieso met de neef van onze Zeeuwse wielertrots en ex-koerser Jaap ( beter bekend als de luie renner) met z'n neus in de halvarine. De rit over het vlakke Vlaamse land eindigt letterlijk met een rondje om de kerk in hartje Ossenisse of all places.
De Schallemaaj staat aan de voet van het dorpskerkje en bestaat uit een café met diverse muziekinstrumenten aan het plafond en een zaaltje in oud Hollandse stijl met een paar tafels, authentieke houten stoelen, gevulde boekenplanken en knusse Perzische tapijten op de vloer. Op het toneel, wat een betere omschrijving is van dit podium, staat al een drumstel gereed en een verzameling aan microfoons. Eigenaar, bar- en geluidsman, Lenno, staat ons op te wachten. In het voorbij gaan, al sjouwend met versterkers, hoor ik 'm zeggen, "Kijk een Dolf Koch". Zo te merken een kenner en zelf naar blijkt ook gitarist en zelfs niet geheel onbekend met de voormalig Braak gitarist die ik verantwoordelijk mag stellen voor de bouw van mijn buizenbak. Het zaaltje blijkt ook nog een oefenhok voor zijn eigen bandje te herbergen. Met wat geschuif, geschuif en nog eens geschuif, staat mijn bescheiden wall of sound eindelijk op zijn definitieve plek. Wanneer Lenno ons er op attendeert dat we nog 10 minuten hebben is mijn kompaan wat geïrriteerd, omdat er tenslotte nog amper volk is en hij geen reden tot haast ziet. Het was mij echter opgevallen dat we hier niet in een doorsnee kroeg waren beland. En stipt 20:30 was ook zeker niet random gekozen. Dat blijkt wanneer we tegen half negen gereed waren en de dubbele deur tussen café en podium werd geopend. Het liep niet storm, maar er hadden zich toch aardig wat mensen achter de deur verzameld die allemaal een plekje in het zaaltje zochten. Dit wordt dus ons eerste theateroptreden.
Kees had zijn visier strategisch pal voor ons podium gestationeerd om een mooi gevarieerd filmpje te kunnen schieten. En gelukkig iemand die met de plaatsing van zijn camera rekening houdt met plek van Ronald zijn drumkruk. Zo komen we allemaal goed in beeld. Maar gezien de opstelling van het publiek was Kees toch wat erg prominent, in ieder geval ver van onopvallend, aanwezig. Maar ach, hij mag er wezen.
Het publiek geeft als eerste indruk dat, gezien onze muziekstijl, dit wel eens een lange taaie avond voor beiden kan gaan worden. We hadden ons ook op alles behalve een theatertour voorbereid. Maar stick to the plan. Gewoon stuiteren net als anders en geheel volgens schema uh Play list. Gelukkig kan je je in zaken vergissen, want het applaus is gemeend. Al doet het, op een paar na, wat stijfjes aan.
Tijdens Poupée van France Gall (nee, niet de Poppies), kijkt de bebaarde bezoeker aan het tafeltje rechtsvoor met enige regelmaat wat bedenkelijk. Ongetwijfeld de leraar Frans van dit deel van het continent. Maar hij blijft enthousiast.
De eerste set zit erop. Onze cameraman merkt dit op met de woorden, "Dan hìh me mèh om een biertje zeker, mannen?". Aan de bar is het publiek enthousiast. Een dikke 50 bezoekers is voor ons al meer dan verwacht. Lenno heeft zijn Schallemaaj zo'n 2,5 jaar geleden moeten verkassen vanaf de zeedijk met zicht over de schelde, naar deze locatie en heeft een aardige schare bezoekers weten te verwerven voor met enige regelmaat een bandje op zaterdag of op zondag.
Na de pauze zet ik de Paladins instrumentale in en zodra Koen tussen de nummers de kans krijgt, spoort hij het volk aan dichterbij te komen. Kees is inmiddels naar de zijkant geweken en zowaar komt het toch enigszins los.
Onze gage wordt deze avond betaald uit de opbrengst van de kerkzak die tijdens de tweede set door het publiek gaat voor een vrijwillige bijdrage. In set 2 hebben we de primeur voor Vendetta. Het spaghetti-western nummer van de hand van Koen, waar we met z'n allen aardig aan hebben mogen sleutelen, met een indrukwekkend resultaat. Althans, dat is onze conclusie.
Gaande weg de avond wordt duidelijk dat we voor een zaaltje liefhebbers staan en men is duidelijk blij dat we nog een derde set spelen.
En ook deze tweede set sluiten we af met de gedenkwaardige woorden van Kees, "Dan hìh me mèh om een biertje zeker, mannen?".
In onze laatste set is de rem er voor een groot deel af. En tijdens Senorita gaan we met z'n vieren het publiek in om het vrouwelijke publiek van een serenade te voorzien. Heerlijk wat een feest.
We sluiten af met een paar nummers als toegift en dan is het gedaan. "Mannen, ik dienke dah we mèh us een biertje hìh doe!" Lenno en consort komt na afloopt met een aantal tosti's die er wel erg goed in gaan. En wel verdiend, mag ik zeggen.
De opnames samen met de beelden zou bruikbaar materiaal moeten zijn voor iets acceptabels. Nog even wachten op het resultaat. En dan nog even fijn nagenieten tijdens het digitale knip en plakwerk. De terugweg neemt Andre het stuur over en stuurt de bus de Schelde onderdoor richting Lewedorp.
Een beroerde avond voor onze studiospaarpot, maar een geweldig feest voor ons muzikantenhart. Vanwege het laatste zien we ons hier zeker nog eens terugkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten