Nog maar een
paar weken na ons Baldrick avontuur in De Pompe, staan Andre en ik hier weer in
druilerig weer het nooddeurtje onder de brandtrap te voeren met al onze
instrumentale bezittingen. De Pompe is jarig en 30 jaar lang een kroeg met naam
is een feestje waard. Donderdag is dit schijnbaar goed gevierd en nu mogen wij
de muzikale slingers ophangen en een verjaardagspartijtje opleuken. Ik heb niet
de illusie dat we vanavond feestmutsjes op moeten. Ik denk dat het merendeel
niet eens van het jubileum af weet. Het is +25 avond in de stad, maar ook daarvoor
denk ik niet dat er veel mensen speciaal voor op de been zijn gebracht. Het
leek een hele avond een af en aan lopen
van voornamelijk bekenden. En dat maakt al snel een vertrouwde sfeer.
Vaak is onze
1ste set er eentje om er in te komen. Stefan had, de laatste oefenavond vooraf,
geopperd om alleen set 2 en 3 te spelen en de 1ste over te slaan. Zonder in de
regel veel aan bijgeloof te hechten, heeft het deze keer wel degelijk gewerkt. Het
hele optreden liep lekker en vaak doet de interactie met het publiek daar nog
een schepje bovenop. Zo ook vanavond. Onze Tilburgse “fanclub” was weer eens
aanwezig, een hoop nieuwe gezichten en veel bekenden die normaliter bij de
Baldrick Bros van de partij zijn. Ondanks dat het publiek duidelijk de indruk
gaf ons wel te kunnen waarderen, kwam er geen respons op Herman zijn mededeling
op de afkondiging van ons “laatste nummer” van de avond was. Ook de barkeeper
geloofde 'm op zijn woord en gaf de muziek achter de bar weer een zetje. Wel
een rare afsluiting zonder onze drievoudige toegift. Na wat socializen met de
bezoekers klopt Herman mij op mijn schouder. Een ons onbekende bezoeker kon er
geen genoeg van krijgen en lapte in zijn eentje voldoen neer om er, in overleg
met de kroegbaas, nog 5 achteraan te plakken, die we dan ook gretig afwerkten.
Toen Herman en Boudewijn na een tweede aankondiging van het laatste nummer, in
dit geval "Green Green Grass of Home", onze 3-voudige afsluiter inzette
waren er een paar die dit wederom serieus opnamen en hun jas aantrokken. Ben
benieuwd of zij nog zijn blijven staan toe deze gezapige bruiloftkraker over
ging in "Whole Lotta Rosie". De meeste bekenden snapten het duidelijk
wel en ook deze keer waren de reacties overtuigend.
De tweede
keer in korte tijd, weliswaar met twee verschillende bands, met succes in De
Pompe. En volgens de reactie van de barkeeper komen we hier volgend jaar weer
een keer terug. Ik zie er nu al naar uit. Daarom nog een keer "3 gitaren
en een trommel en een fluit (lees: kazoo). En De Pomp die jarig en wij rocken
met veel geluid."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten