Een
zondagmiddag optreden in Kortgene doet het altijd goed als kindermatineetje
voor al het kroos van de bandleden en bekenden. Zo ook mijn
gezinnetje zou deze middag komen kijken naar het geen waar ik normaliter diep
in de nacht voor thuis kom. Maar door ingrijpen van de griep, stond ik rond
half drie alleen met mijn jongste telg van 8 in het café. Onze belofte aan hem
om te gaan kijken was onafwendbaar.
Mijn
installatie was wederom een Fender/Koch stapeltje met lekker veel ballen. Maar
waar de Koch na verloop van tijd wat in volume weg zakt, gaat de Fender alleen
maar harder. En met een toch al stevige 2de set, stonden we weer aardig hard.
Terwijl we deze keer met een nette, bijna vlekkeloze, 1ste set waren gestart.
Nadat onze jongste
fan samen met vrienden halverwege de 2de set was vertrokken en het andere kroos
ook huiswaarts was gegaan, leek het of de volwassen jeugd zich nog even moest
laten gelden en ging iedereen nog even helemaal loos. Na “Weak” stond iedereen
te roepen om een toegift en ook dit keer ontbrak deze niet. Staand op de banken
werd er driftig gefeest en gedanst tot aan de laatste noot. Wederom weer een
geslaagde middag, al was "I Alone" en "Video Kills" deze
keer wat minder sterk. Maar dat hebben we op andere plaatsen wel vereffend.
Bezweet en voldaan geeft mijn lijf na het afbreken en opruimen, aan dat ik het
middageten had overgeslagen en driftig aan energietoevoer toe was.
In plaats
van een frietje in het cafetaria om de bocht, hadden we het wijze besluit
genomen om ons avondeten in De Graaf te nuttigen. Gelukkig wel, want de
slibtongetjes, gekozen van een B-kant bedrukte LP als menukaart, ging er wel
in.
De kroeg was op een haar na leeg toen we ruim na
zonsondergang weer naar huis vertrokken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten