Ja hoor, we
zijn weer afgereisd naar het café wat rechtstreeks uit de film "The
Deliverance" zou kunnen komen. Al bij binnenkomst hadden we al de meest
fantastische verhalen meegekregen van 1 van de vaste klanten die met zijn
muzikale ervaringen met o.a. Armin van Buuren, ons als een ware collega zag.
Jaap, de
kroegbaas, liep lichtelijk te balen dat het buurthuis aan de overkant van het
water ook een band had geboekt en verwachte daar de concurrente die avond mee
te gaan verliezen.
De kroeg was
geen afgeladen zaak, maar met de lokale stamkroeggangers was het goed
vertoeven. Een laaiend enthousiaste bezoeker wist me te vertellen dat we hem
erg deden denken aan zijn eigen muzikale activiteiten voor duizenden bezoekers als
muzikant in diverse mega rockbands op voornamelijk Duitse festivals. Maar ook
als gitarist samen met nicht Anouk op Pinkpop, etc. Dit geeft wel weer voor wel
volk we die avond spelen. En met de nodige lepels zout aanvaarden ook mijn mede
bandleden de sterke verhalen tijdens de latere pauze, terwijl ik mijn
voortdurend ontstemmende bruine PRS van 2 nieuwe snaren voorzie.
De doelgroep
die hier van rockmuziek in de ban raakt heeft de leeftijd van de caféganger die
in het Zeeuwse alleen nog warm loopt voor Henk Wijngaard en Ronnie Tober. Des
te leuker is het enthousiasme en zie dit als een compliment voor de
oudbeijrlanders.
Terwijl we
binnen staan te vlammen valt buiten de sneeuw uit de lucht.
De twee
nieuwelingen "Two Sisters" en "Skandal Um Rosie" zaten er
goed in.
Terwijl dit
de locatie was waarvoor ik had besloten om oordoppen aan te schaffen, had ik
mijn dempers uitgerekend deze avond in mijn andere jas laten zitten. Als
noodoplossing had ik mijn combo zover mogelijk van Stefan zijn oorverdovende
bekkens weten te plaatsen. Na een, in ieder geval voor ons zelf, muzikaal top
avondje werden we tijdens het afbreken toegezongen door een dame aan de bar die
het Hazes repertoire aardig eigen was. Na een kiekje voor eigen archief, slaan
de stoppen heel even door en wordt overduidelijk dat het niet de bedoeling is om
dit op foto vast te leggen. Gewenste anonieme cafébezoekers moet je respecteren……
denk ik?!
De aftocht
was door een wit landschap. Na de benefiet van de week er voor was het weer wel
eens leuk om niet met lege handen naar huis te gaan. Nog niet wetend dat rond
12 uur de lokale wethandhavers mij voor een bedrag, overeenkomstig mijn gage, op
de bon had geslingerd voor parkeren op een vergunninghouderplaats. Al waren de
bordjes alleen begin van de haven te vinden. En laat ik die begin van de avond
in mijn enthousiasme hebben gemist. Ach, het beschermd je weer voor de gedachte
dat je met je hobby ook wat zou kunnen verdienen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten