Zoals elk jaar na de drukke familiefeestdagen in december heb ik in januari nog een nabrander met een paar onvermijdelijke verjaardagen. Dan zitten de weekenden volgepland met visite. Deze bewuste zondag zou er ook zo een zijn, was het niet dat Rens van Die Twee ons had gevraagd met de Baldrick Brothers in Die Twee. Deze wou ik niet graag laten schieten en met wat concessie in het blijven plakken en het bezoek aan de shoarmatent na afloop van ons optreden, moest dit toch wel in te passen zijn. Met een volle huiskamer vertrek ik om 3 uur naar Bergen om daar voor de deur in de stromende regen m'n apparatuur uit de Golf te kruien. Zoals gebruikelijk zijn er ook vandaag weer een aantal vroege barhangers en na wat schuifwerk met de fruitautomaat, de tafel en de backdrop, hebben we onze vaste stek alweer gevonden. Misschien een plan om de opstelling op de vloer af te tekenen voor de volgende keer. Voor de verandering hangen we de JBL's van de kroeg zelf aan onze PA en dat blijkt geen slechte keus.
Met 1 van onze speakers onder mijn Koch lijkt het, samen met m'n treble Spanker, een sterk overdreven gitaargear. Lijkt, want de grote doos is niet aangesloten en is ter vervanging van de gebruikelijke kratjes bier.
Het podium is vooraan wat krap vóór het drumstel van Ronald om lekker vrij te kunnen bewegen. Een microfoonstand en een paddleboard is al helemaal ondoenlijk, waardoor ik vaak tot mijn vierkante meter tegenover de blinde muur ben verbannen. Jaap geeft duidelijk te kennen dat het wel even wennen is met zo'n afstand op het podium. Maar wanneer ik probeer om vooraan het podium te komen breek ik haast mijn nek over de snoeren van zijn akoestische Takamini en een wasbord. Gelukkig is dit snel verholpen en sta ik uiteindelijk nog verrassend veel op de "stip".
De nieuw Marshall van Jaap heeft zijn 2de gig te pakken en klinkt uitstekend in de paar nummers waarin Jaap gitaar speelt. (Wake Up Sinners & Raggle Taggle Gypsy Whore).
Power Shake wordt goed ontvangen door onze Hillbilly Die Hard fan uit Bergen. Tegen het einde hoor ik links van mij een dame in een Baldrick Brothers Bom-shirt roepen om het sambaballennummer. Deze staat niet op de lijst, maar het verzoek wordt met beide handen aangepakt. Jaap pikt echter niet de dame in kwestie, maar de dame er naast eruit als Senõrite. Onze Bomshirt fan grijpt later haar kans wanneer we haar een nieuw shirt aanbieden. Het shirtjes wisselen vindt zonder enige gene op de stip plaats en terwijl ik Jackson in zet is Koen een nieuw shirt aan het zoeken wat heeeeeeeleeemaaaal onder in de tas zit. Het resultaat is uiteindelijk een klein damesmaatje wat na wat duw en trekwerk letterlijk als gegoten zit.
Onze Senõrite blijkt een hardcore John Denver fan te zijn en van plan om in juni een feestje te vieren in Die Twee. Zonder keiharde belofte voor zelf geteelde tomaten, staat ons volgend Bergs optreden op de kaart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten