Na een verrekte korte nacht is het enigszins haasten om tussen 10:00 en 10:30 bij Koen paraat te zijn. Dankzij een misverstandje sta ik er zelfs stipt 10 uur. Geeft ons mooi tijd om de Play list even op te schudden.
Het nazomert nog met volle teugen en dus rijden we in pak naar een zonovergoten Middelburg.
Toen ik vanmorgen de deur uit stapte brandde de zon al flink en het verbaasde mij niet toen de buurvrouw van een paar huisjes verderop bijna haar nek verrekte toen ze mij in vol ornaat de deur uit zag stappen.
Nadat we onze versterkers, voor later op de middag, via de achterdeur van de Drvkkery in de berging hebben gezet en de auto in de parkeergarage hebben ondergebracht reizen we te voet af naar de grote markt waar we worden verwacht om 12:00 ons eerste setje te spelen. Ruim op tijd vallen we koffiebarretje alias vinylzaakje; Robuust, binnen. Het tentje wordt gerund door een jong sympatiek stel wat voor ons een speelplaats heeft gemaakt met Perzische tapijten tegenover het terras. Wanneer beide zijden van het toneel wordt afgetopt met een fikse cactus is het sfeertje compleet. De markt staat vol ol'timers die hun tussenstop op het plein hebben gepland. Voor de goede orde spreken we met Slapback Johnny, die op de markt op een trailer met PA, de muziek verzorgd, dat zei een set van 13:00 tot 13:45 doe en wij de blinde vlekken opvullen voor Robuust.
Dat geeft ons lucht om, op verzoek van John, een uitstapje naar de lange Jan te doen, nadat we van 12 tot half 1 onze eerste set hebben gedaan tegenover het terras van Robuust tussen het standje van bloemist Andre en het terras van het vaste frietkraam.
Tegen ééne knijpen we er tussen uit en belanden op een vintagebeursje met een paar hotrods, LP-standjes, creepy kunst en een heuse barbier rechts naast de Desafinado met de Sleazy Barber, maar dit keer in de zetel onder het mes. We settelen ons halverwege in de pop-Up Barber stand. Het terras voor Desafinado is lekker gevuld en de respons is goed. John roept na een paar nummers of een contrabas ons wat kan aanvullen. Na een tweevoudige ja zie ik een kerel met een bescheiden kuif naar zijn bus lopen en haalt er een mega viooltas uit. Niet lang daarna staan we met z'n drieën de basic nummers uit onze set weg te spelen. Daar wordt je blij van. Na nog een helpende hand aan de tattoo banner en een praatje pot met het publiek verkast ons circus weer richting grote markt. Met enige verbazing blijkt onze Johnny daar al na 20 minuten op last van de ol'timer organisatie te zijn afgehaakt. De vintage vehikelvrienden prefereerden een detailbeschrijving van de vertrekkende vierwielers boven the oldtime favorits van Slapback J. "Blauwe Kadett uit 1967 (Tjirp! Tjirp), Gele deusjevoo uit '75 (gaaaaap!)." Hoe spannend wil je het hebben.
Om 13:45, zoals beloofd, stonden we op onze Persch ons 2e setje voor Robuust te spelen. Ons publiek geeft ons duidelijk de indruk ons te waarderen. En dat is wederzijds. Althans! Halverwege Buenos Tardes stopt een dame in scootmobiel pal voor ons neus. "Hé, zo'n gitaarkoffer heb ik ook!" en probeerd een gesprek met mij aan te knopen, terwijl ik op muzikale toon aan het vertellen ben hoe mijn broer 3 keer in zijn rug is geschoten. De scootchauffeuze houdt vol en blokkeerd elk zicht voor ons publiek en in gedachten componeer ik de tekst voor een nieuwe Murder ballad met haar in de hoofdrol. De redding komt van SB Johnny die met een bak lawaai onze monden snoert.
Koen zou geen Koen zijn wanneer hij niet van de gelegenheid gebruik zou maken om het Rock'a'Billy trio aan te vullen met een paar mondharmonicasolo's. Doet het altijd goed. Zeker bij dit uitzonderlijk publiek. Geen idee waar deze 3 extavagante types vandaan komen. Mag niet hopen dat dit de vaste groupies van Johnny zijn. :)
De korte set geeft ons nog net even tijd om nog even wat nummers bij Robuust te spelen tot 14:50. Daarna snel inpakken en naar de Drvkkery. Wanneer we staan in te pakken komt onze scootster met een bloemetje aangereden. Speciaal voor ons. Na een kort gesprekje over haar gitaarkoffer en onze bloemenalergie moet ze toch even kwijt dat de bassist van ons tweeën wat vals stond gestemd. Denk dat dit als puntje van kritiek voor de 4-snarige van ons twee bedoeld is. Maar voor iemand met zo'n absoluut gehoor lijkt mij het verschil tussen bas en tenor toch eerder op te moeten zijn gevallen
In de drvkkery spelen we voor het eerst versterkt. Nog wel een dingetje waar we als Company in meerdere opzichten nog even ons draai in moeten vinden.
We zetten Koen zijn Bassman als zangversterking in de hoek gezet met de Marble en Champ ervoor als gitaarversterking. Het geheel ziet er wat statischer uit, maar het geeft Koen wat meer rust om de gevoeligere nummers te zingen. Wanneer we onze plek claimen zitten er nog redelijk wat mensen te eten/drinken. Zonder een noot te spelen loopt het aanwezige volk weg. Niet echt hoopgevend. Een enkeling blijft en tijdens onze soundcheck hebben we in ieder geval collega en Saxspeler; Johan, als aanwezige. Wanneer we iets na half vier aftrappen is het nog erg leeg, maar het is erg fijn te zien dat Baldrick Brother Jaap en Ronald (samen met Thérèse) binnen vallen. Gevolgd door meerdere vrienden en bekenden die ons speciaal hier hebben opgezocht. Een paar Baldrick nummers in Company jasje, vooral Long Black Veil, worden met volle overgave meegezongen. Het uurtje Roots en Murder Songs met korte pauze vliegt voorbij. Wanneer ons publiek alweer is vertrokken en we onze spullen bij elkaar zoeken, vallen halfbroer Henne en zijn Patric de Drvkkery binnen met enige verbazing dat we al klaar zijn. Feitelijk hadden we ons al uit de voeten moeten maken, maar speciaal voor hen doen we Same Old Thing als toegift. Daarna als de donder om de auto en voor sluitingstijd de boekenburcht uit. Het kleingeld wat gedurende de dag in de koffer is gegooid gaat grotendeels in het eerste bezoek aan de parkeerautomaat en snel zet ik de Peugeot beladen terug in de kelder om rap naar Robuust te gaan voor een stapel dikke op aparte wijze geroosterde boterhammen met beleg en dipsaus. Erg lekker en goed voedzaam. Zeker nadat we sinds het ontbijt niets meer hebben gegeten. Nog een kort bezoek aan het inmiddels afbouwende vintage marktje, waar Henne en Patric nog met een koud biertje in de zon op het terras van Desafinado zitten, waar we uiteraard nog even aanschuiven. Een prima aftocht na weer een fantastisch muziekweekend. Het laatste kleingeld gaat in het automaat bij ons 2de parkingbezoek. Rockabilly Shake Around moet in de cafés nog van start, maar voor ons zit het er op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten