Roeisupporter en racecommentator Herman, weet ons of zijn ander muzikale gezelschap TAFKABB, elke keer weer op het podium van het jaarlijks roeifestijn te krijgen. Dit jaar viert het landelijke roeispectakel zijn 25ste verjaardag en de naar verwachting (maar wellicht iets overschatte) 1200 gasten, moeten deze avond in een mega grote tent entertaint worden met dit jaar als thema "Zilver". Vriend Herman pakt dit met beide handen aan en programmeert dit jaar zowel NoPoint als TAFKABB. En tussendoor zet het duo Jeelz de boel nog even extra op stelten.
Ook wij voorzien ons van wat zilverkleding al is dit voor mij op de valreep nog even knip en plakwerk met aluminium thermofolie. Ook lekker warm onder een rij Old School PAR-lampen. Ondanks de ruime aankondiging is het niet gelukt vooraf een gezamenlijk oefenavondje te plannen. Gelukkig zijn de afgesproken gezamenlijke nummers niet al te ingewikkeld en is het risico wel te aanvaarden.
Camping de Paardenkreek is, zoals altijd, het strijdtoneel voor de race van 's middags en ook de tent staat weer op het campeer terrein. De vakantiegangers beleven dan ook weinig rust deze avond. Vooral het bejaarde echtpaar naast de feesttent, met uitzicht over het water en het haventje van Wolphaardsdijk, heeft met hun caravannetje de avond van hun leven. (hoop ik) Al bij binnenkomst in de lege tent, staat de muziek al tegen de 120 dB. Opbouwen zonder doppen is dan ook geen optie.
Fijn om ook Wim, Hans en Bart weer eens te zien. Bart speelt vanavond bas, maar is ook gerecruteerd voor mij baantje in NoPoint. De grote wisseltruc moet begin volgend jaar in bar American plaats gaan vinden.
Het weer is wederom oke, en dat zorgt voor een levendig geheel op het Veersemeer wanneer ik tussendoor het opbouwen mijn oren even wil luchten.
De band(s) voor vanavond bestaan uit 1 zanger; Herman, 1 drummer; Stefan, en verder is het een dubbeling aan instrumenten, versterkers en dito muzikanten. Het podium is groot genoeg om niet echt te vol te staan en dat maakt dat de backline een mooi muurtje aan apparatuur vormt.
Afstellen met oogdoppen is voor mij geen common practice en sta wellicht weer eens wat harder dan nodig is.
Wij trappen de avond af en halverwege worden we naadloos afgewisseld door TAFKABB. Het podium is zelfs zonder zilver uniform bloedheet. De koelkast met bier en Radler wordt dan ook grof geplunderd. Wanneer TAFKABB zijn laatste nummer van de eerste set heeft uitgespeeld is het podium voor Els en Jenneke. Het repertoire, waarvan ik dacht als een lolletje, door 1 van de dames mij werd ingefluisterd, blijkt verrassend genoeg waar?!? Het energieke tweetal zingt met volle overgave in dubbele stem oude klassiekers als Brandend Zand, en vele andere tenenkrommende inhakers, alsof het de meest hippe Top 40 hits zijn. Het publiek lijkt het verschil ook niet te merken en zingen de overwegend Nederlandstalige meuk, woord voor woord mee. Gelukkig is hun repertoire breed genoeg om ook voor onze NoPointer Queenfans dragelijk te maken. Het half uurtje Jeelz dwingt respect af wanneer het met bier benevelde roeipubliek van voor tot achter staat te feesten.
De tweede bandset wordt dit keer geopend door TAFKABB. Binnen is de temperatuur fors opgelopen. We staan dan ook even buiten achter de tent, even zonder oorproppen, met Jeelz het bijzondere setlijstje van de dames te bespreken, wanneer de band Stil in Mij speelt. In het klap-/meezingstuk ergens tussenin, knijpt de drummer er tussenuit. Door de opening van het opengeslagen tentzeil kijken we recht het publiek in, nadat Stefan, inclusief kruk en het gehele decoordoek een meter naar beneden achter het podium is gelazerd. Na een paar tellen de situatie op een rijtje te hebben, schieten we met lichte paniek te hulp om onze trommelaar te redden. Al graaiend tussen het zwarte gordijn, ontdek ik achter Stefan een tweede persoon. Verschrikt en onthutst zit een jonge vrouw mij met kraalogen als aangeschoten wild aan te kijken. Duidelijk net zo verrast als wij, maar gelukkig ongedeerd. Blijkbaar was zij in een jolige bui het podium opgeklommen en in een opwelling achter onze drummer gaan staan. Niet wetend dat zo'n podium ergens eindigd en heeft in haar val aan iets en iemand houvast gepoogd te krijgen. Snel hangen we de stoffen achterwand terug aan de trus en klimt Stefan weer ongedeeld terug achter zijn kit met een Rock'n'Roll momentje rijker. En ergens halverwege schuiven wij weer aan voor een setje NoPoint.
Jeelz doet nog een 2de set tijdens onze pauze en in de laatste set mengen we TAFKABB en NoPoint door elkaar met een combi Iedereen Is Van De Wereld en heel traditioneel Whole Lotta Rosie met Stairway als afsluiter. Dankzij het korte podiumverblijf voor 3/5 NoPoint heb ik de speeltijd al springend te volle benut. Had niet de illusie dat we het zouden moeten maken met perfect gitaarwerk. Heb mij daar dan ook geen moment schuldig aan gemaakt. Het merendeel van de collega muzikanten en vocalen gingen nog even een nachtje door, maar zoals gepland leek dit voor mij geen slimme keus. Volgens mij is voor vele roeiers de zondag weer zwaar geweest. Maar dan met een positieve kater terugdenkend aan weer een geslaagd roeifeest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten