Tijdens DE jaarlijkse Schoorsedag zijn we tegen 2 enthousiastelingen van De Ketchup Fabriek aangelopen. Het stel maakt Zeeuwse ketchup die o.a. vanuit hun eigen oude Ford Taunus bus wordt verkocht. Daarnaast organiseren ze met een set andere enthousiastelingen elk jaar een 3-daags Foodfruckfestival in het park aan de Otheense kreek in Terneuzen onder de naam “ Van Die Dingen Die Gebeuren”. De soort van Happy Few Flower Power aanpak straalt al uit de regelmatige aankondigen en info mails de weken vooraf. Het weer is goed en er is plek voor een tent dus weinig in de weg om mijn slaapzak weer eens uit te rollen. Wanneer ik tijdens de brugdag tussen Hemelvaart en het weekend samen met Finley richting Lewedorp rij om samen met Koen en Eva met z’n vieren de vrije vrijdag op pad te gaan, ligt de koffer vol met banjo, gitaar, ukelele, stoeltjes, matje, slaapzak en 2 tenten. Althans, dat dacht ik. Niet geheel gerust op de compleetheid van m’n oude motortreffententje, toch ook maar ons nieuwe 1,5 persoons minitentje meegenomen. En terecht want een halve tent was blijkbaar op zolder blijven liggen. Waar ik vroeger met m’n ogen dicht m’n tent op zette, sta ik een ongelofelijk partij te klungelen met te weinig haringen en niet passende binnentent. Gelukkig heeft mijn nazaat er betere kijk op. Zonder hulp had ik er waarschijnlijk nog steeds gestaan en een gebroken ego, geknakte tentstok en een paar beschamende momenten verder is mijn nachtverblijf ook veiliggesteld en glijdt de koude Desperado-clone van de Lidl er, zittend voor de bustent van Koen en Eva, in als een echte Westvleteren.
Het park is al van voor tot achter volgezet met inferieure maar gezellige houten bistro setjes en hangen de bomen vol lampjes en gekeurde vlaggetjes. Rondom staan alle food trucks kop aan kont. Wanneer een paar uur later het grasveld vol staat/zit/ligt met groepjes mensen ziet het er uit als 1 groot tuinfeest. De ligging is dan ook perfect langs het water van de kreek. We zijn gevraagd voor 3 kwartier muziek tussen 17:30 en 18:15, waaraan we ons alleen qua begintijd stipt hebben gehouden. Want na 1,5 uur hebben we er een aardige ronde door het publiek op zitten en begint de baklucht ook ons hongerig te maken. We verdelen de envelop met bonnen over ons vieren en zo vinden we ons weg langs de creatieve kofferbakkeukens. De blonde Lamme Goedzak valt best en na de tweede gaan we een nieuwe ronde en hier en daar worden we beloont met meer bier en koude rosé. Op de kopse kant van het veld staat een party- cq muziektent waarin de plaatselijke fanfare met 14 sneeuwschuivers, een obscure DJ, zangeres met gitaar en een jazzband zijn ondergebracht, maar op 1/3 van het veld kunnen we ons al voldoende akoestisch verstaanbaar maken voor ons individuele publiek. Het algemene feestje gaat door totdat om half 11 de trucks gaan sluiten en m’n kompaan met godsgratie nog een paar flessen Corona weet te scoren! Mijn makker van vandaag is inmiddels al een tijdje geleden opgepikt door zijn moeder en broer en het is nu al aardig donker in het park. Maar de kleurige sfeerlampjes in de bomen doen hun werk uitstekend. Ook voor ons tijd om te stoppen, zou je denk. Maar het feest gaat onder de organisatoren en resterende food truckers gewoon lekker door rond een kampvuur in olievat. Mooi om daar ook nog maar eens een setje te doen. Onze eigen songfest-Waylon (de Terneuzenaar met hoed die we ook bij Echo waren tegengekomen) en z’n kameraad zijn ons voor, maar niemand heeft bezwaar wanneer we aanhaken bij de reeds ingezette bluesjes. Om 1 uur zet ik dan eindelijk m’n gitaar/banjo weg na een zoveelste versie van 619 met het laatste publiekkoortje “Forget About it!” voor vandaag. Na een prima nachtrust schuiven we ’s-morgens aan voor een ontbijtje zonder eitje (na 3 kwartier koken zijn de eieren nog steeds rauw. Ligt Terneuzen op een berg dan?), onder het genot van de ska uitvoering van de Franse dodenmars (Niet vreemd voor een DJ alias begrafenisondernemer) en de lucht van de eerste joint (hoe krijg je ‘m weg op je nuchtere maag). Verder prima ontbijt en tijd om de ramptent op te breken. Wat ons betreft hangen we hier volgend jaar gewoon de vrijdag en zaterdag de muzikant uit. Aan het eten en de drank geen te kort. En fantastische sfeer. Thuis rollen er nog diverse filmpje van een sympathiek clubje Terneuzenaren over de mail.
We hebben het weer prima naar ons zin gehad!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten