De volgende morgen stuurt René ons een foto van een looprek met twee infuuszakken (one Bourbon and one Scotch) met de mededeling dat hij vandaag onder het mes moet. Ze gaan operatief de steen halen.
Ik heb met twee op elkaar gestapelde matrassen en een slaapzak een prima nachtrust gehad. Maar de koude douche sla ik vandaag even over.
De laatste appels gaan eraan en Koen probeert wederom via de app een ontbijtje los te peuteren. Misschien een paar boterhammen met pindakaas, dat zou al fijn zijn.
Onze ochtend wandeling gaat vanmorgen door de weilanden rond Raalte. Met goed nieuws op ons pad. René laat namelijk weten dat hij ruim voor de operatie is bevallen van een niersteen en stuurt trots een foto van z'n meteoriet. “Mooi. In de auto. We zien je zo!”. 😂
Bijna back on the farm krijgen we de melding dat Rienk een ontbijtje voor ons klaar gaat maken, wat door de bar/keukencrew met veel hilariteit wordt ontmanteld tot een luchtbel waar we niet te veel waarde aan moeten hechten. Maar verdomd, goed en wel op onze barkruk geklommen stapt de uitgeslapen Rienk in rood “Procrastination unite” shirt en joggingbroek op BV-decolleté niveau de taveerne binnen met de vraag of we vlees lusten. Na kort gerommel in de keuken schuift hij bij ons aan de bar aan en zijn we in afwachting hoe ons ontbijt er op automatische piloot uit zal gaan zien.
Bescheiden onder de indruk komt een paar minuten later onze keukenprins met twee borden uit de keuken met brood en elke een mega kroket en een hoopje krotensalade. Drie maal hoera voor de kok….., maar dat nemen we meteen maar weer terug, wanneer de inhoud nog bevroren blijkt te zijn. Baktijd? Even Eva vragen, dat doet tenslotte iedereen hier. 😂
De Tivoli-zolder was afgelopen nacht goed bezocht en zeer waarschijnlijk was onze B&B een stuk rustiger en was het die koude douche misschien toch meer dan waard voor een goeie nachtrust.
De koude douche komt alsnog wanneer we met de curieus gefabriceerde Baco sleutel de voordeur van ons verblijf binnen proberen te komen. Na een goed kwartier in de stromende regen krijgen we hulp van onze keukenprins en met de ladder breken we in via de balkondeur.
Weer hoogtijd voor een tukje van ruim een uur, wat ik wederom vul met gitaarspelen. Moet wat, eej. Wanneer onze tukkermans uit zijn roes is ontwaakt komt de regen nog steeds met bakken uit de lucht.
Na een bak gemberthee met citroen en honing, waarvan er die middag nog velen volgen, begint om 2 uur ons zondagmiddagmatinee. De eerste klanten zijn de druilerige camping en huiselijke geraniums ontvlucht voor een bakkoffie, biertje of een goed glas wijn in het aangename tapperijtje. En dat met een onverwachts vrolijk gezelschap wat moord en doodslag verkondigd. Met keuze genoeg uit het palet aan icon's op de rug van de 5-snarige Big Mama. Er wordt wat argwanend gekeken wanneer we de vrouwelijke helft van twee campertoeristen indelen in de grootste groep van 8 op de 10 vrouwen die voor een liedje over drank kiest. Wanneer we een paar tafeltjes verder voor de 3de keer op rij een vrouw onder diezelfde 80% scharen is de argwaan bij onze eerste klant omgezet in een gulle lach en hebben we ons bewijs geleverd. Zolang het nog blijft regenen blijven wij ons in de taveerne verschansen en doen verschillende tafeltjes aan. Voor de vergevorderde grijsharige veranderen we de ginger klassieker incidenteel in White Headed Woman en voor de vriendelijke motorgasten met de happy boy Devil Makes Three fan op vette Honda ratbike, trekken we voor de zoveelste keer de bijbelkennis na om vervolgens met het eerste gebod van wal te steken in “Murder”. Even doen we een uitstapje naar buiten om vervolgens bij een groot gezin aan een lange tafel in 1 van de zithoeken een paar familie vriendelijke liedjes te spelen voor de jarige dochter. “Wake Up Sinners” leek me hier niet helemaal op z'n plek, aangezien zij volgens mij het eerste gebod wel hadden geweten.
We vermaken die middag zo'n 50 bezoekers terwijl de band, voor een optreden aan het eind van de middag, het podium gereed maakt. Er wordt nog snel een bassdrum van een schap geplukt, maar voor de volledigheid rijdt de band toch nog maar even op en neer voor de eigen kit. De formatie Joey's Midnight Club is een ambitieus drietal van jonge gasten van rond de 20. Helaas vanwege het weer worden de tafels achterin de tuin voornamelijk bezet door familieleden. Een veel belovend bandje, waar we nog een paar nummers van mee hebben gekregen, maar we moeten onze Gelderland-Sallandtour gaan afronden en de lange rit naar Zeeland aanvangen. We hebben halverwege de middag nog een afgeslankte Loaded Fries met kaassaus, jalapeño's en pulled pork van Jasper’s BBQ naar binnen gewerkt voor een stevige bodem. Daar doen we onderweg nog een pak stroopwafels bovenop. En daarmee komt een eind aan een weekend wat zo op een filmset had gekund met karakteristieke personen die zonder audities gecast zouden kunnen worden als hoofdrolspelers in een Nederlandstalige Art Movie. Ondanks de grote afwezige met de even zo grote bas is onze gevelde kompaan de rode draad van ons weekend gewonden en waren we met app’s en telepathie onmiskenbare met z'n drieën op pad. Gelukkig komt maandagochtend ook een eind aan zijn Rock Toer d'ADRZ met goeie afloop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten