Het jaarlijkse dorpsfeest wordt gebruikelijk op vrijdag afgetrapt met 1 of meerdere bands op een buiten podium voor café De Herberg en een band in hotel-café De Zwaan.
Door beperkte ruimte (lees: beperkt aantal drinkers) in het café besloot De Zwaan dit jaar ook een podium in de voortuin te zetten. De programmering (DuDriefstange en wij; NoPoint) lag al sinds november vast. Maar helaas konden er toen nog geen contracten met de weersgoden worden opgesteld. Zelfs op de avond zelf kwamen er van verschillende kanten nog adviezen om het buitenpodium af te blazen en binnen de band op te stellen. Maar gelukkig gaf Angelique van De Zwaan geen krimp.
Om 21:15 stond DuDriefstange op het podium. Hun in 20 jaar verzamelde klassiekers “Berenbotje”, “Tita Tovenaar”, “Roodkapje” en “Ik heb altijd dorst” in rockstijl kwamen allemaal weer voorbij. Op rollerskates en met zwarte pruik was Emiel weinig stabiel, maar amusant was het wel.
Na een nog verbazend lange set konden we rond 22:30 het met glitters, bierblikken, tompoezen en muziekinstrumenten bezaaide podium leeg vegen om onze eigen backlijn in stelling te brengen om vervolgens 23:15 onze 1ste set te beginnen.
Een acute ellenboog ontsteking van mijn persoon en een redelijk beroerd podium geluid was genoeg om de eerste set krampachtig door te moeten ploeteren. Halverwege de set zag ik Boudewijn, na 2 gitaren met een gebroken snaar, mijn blauwe PRS weggrissen. (Jawel, ons gemiddelde hebben we al weer te pakken.) Aan het publiek lag het allerminst, want er stond al meer volk dan ik vooraf had ingeschat voor het hoogtepunt van de avond.
De 2de ging vanaf het eerste nummer goed. Het geluid was beter en de adrenaline nam het inmiddels over van onze zelfbeheersing. Inmiddels was op het podium voor De Herberg “onze Zeeuwse trots” Surrender met hun optreden begonnen. Zoals verwacht trokken mijn oude dorpsgenoten aardig wat publiek, maar ik mag met “Kapelse trots” zeggen dat we zelf toch ook nog aardig wat publiek over hielden.
Johan van de Zwaluw en consorten waren tegen 01:00 buiten adem, waarna wij onze 3de en laatste set tot 02:15 er uit knalden. Door de laag hangende lampen was het publiek niet altijd te zien vanaf het podium. Maar het was de moeite om zo nu en dan vanonder de spots te kuipen, want niet alleen op het terras en rond de biertent stond nu publiek, maar overal waar ik kon kijken werd er op straat gesprongen en gedanst.
Tja, en daar doen we ’t uiteindelijk voor. Voor ons weer een geslaagde uitvoering en voor het publiek was ‘t volgens ons een waardige aftrap van het Kapelse weekend.
En het weer? De straat was na afloop nat ….. van het bier, maar regen is er geen druppel gevallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten