Onze Indian Summer Toer kon niet
beter beginnen dat op 1 van de mooiste zomerdagen van dit jaar. Het altijd toch
al goed bezocht Mosseltreffen had dit jaar echt een top drukte. Het
industrieterrein stond vol motoren, evenals de berm aan beide zijden van de weg
richting clubhuis. De sfeer was erg goed en voor het clubgebouw zat een mede
biker met een versterkte akoestische gitaar oude klassiekers te spelen.
De mosselschelpen lagen, even als
de lege bierflessen, bezaaid over de vloer terwijl het kampvuur alvast was
opgestookt. Tijdens het opbouwen wist Koen gewapend met accutol al hangend over
de balustrade zijn originele MOAB kunstwerkje als voetafdruk van ons optreden
tegen de houten achterwand te schroeven. Geluidsman Jimi is inmiddels al gewend
om voor ons achter de knoppen te staan en had ons in no-time afgeregeld. Nog
tijd genoeg over dus om wat oude bekenden op te zoeken die hier op 2 wielen
naartoe zijn gekomen en hun tent hebben opgezet.
20:15uur: show time!
Ondanks de hitte stond het
clubgebouw meteen lekker vol, met een aantal Rock'a'Billy's vooraan het podium.
Aanvankelijk wou Jaap "Icon" uit de lijst schrappen. Gelukkig wordt deze Daan
klassieker door een aantal herkend. Even als "The Bottle Runs Dry". Dit lijkt ons
een Belgisch publiek. Zelfs "Galaxy" wordt door iemand uit volle borst mee
geschreeuwd.
Tegen de tijd dat Jaap zijn
wasbord om moet hangen, probeer ik ruimte te maken op de kist voor het podium om er op te gaan staan.
Met het weg pakken van de tamboerijn lazert een lepel onvindbaar tussen het
podium. Geen nood. Tijdens een gitaarsolo loopt Jaap het sleutelhok binnen en rukt de
eerste de beste engelse sleutel van het rek. Opgelost! Klaar voor de wasbord
solo. Op 3/4 van de set worden verzocht om even het veld te ruimen voor een
tussendoor akt. Aangezien we met The Bandox hier ooit eerder werden
onderbroken, had ik al een licht voorgevoel wat al snel werd bevestig. Hutje
mutje vanaf de hoek van het podium waren we getuige van een wat slappe striptease. Helaas voor de dame in kwestie bleef haar begeleidende CD irritant vaak
hangen en overslaan.
OK, snel die slip uit, dan kunnen
wij weer aan de bak. Helaas duurt het dan weer 3 nummert voor wij en het
publiek weer op dreef zijn. Qua timing wel leuk om ons tweede deel met "Too
Drunk" te beginnen. Wat volgens mij ook voor veel aanwezigen al gold. Tijdens "Jesus" hebben we ons eerste bierdouche sinds ons bestaan te pakken. Dat wordt thuis de Guild
poetsen. Jemig wat een avond. Het uitgelaten publiek wil meer, maar het is tijd
om plaats te maken voor Rootless, de afsluiter van de avond.
Volgend jaar weer, maar dan met
NoPoint of op de motor en tentje mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten