Jaap: Hoe laat vertrekken we mannen?
Koen: 19:30 bij Gudy! Toch? In een half uur pakken, naar Roosendaal en parkeren?
Jaap: 19.30 is toch veeste vroeg broer Koen. Ik denk dat 20.15 bij Gudy vroeg zat is. Andre, is het voor jou mogelijk om mij in Wilhelminadorp op te pikken???
Koen: Dan meake we dr 20:00 van, ik rie nie binnen n olf uur ni roosendaal. Het is n bus.
Jaap: @koen; as ik mn eihen n bitje kwaad maak, dan fiets ik in een ure ni Roosendaal. Limmu t noe mer op 20.15 bie Gudy ouwe....zeker zonder zanginstalatie en boxen mot dat toch lukke. Anders lopen we daar toch ook maar wortel te schieten als die eigenaar er nog niet is.
Koen: Sgoed Jaap jie bin om 20:15 bie Hudy, ik om 20:00 de rest ok hraag want awe zonder karre hea motte we puzzelle en ik hea liever zonder karre.
Jaap: Koen..ik hou van je.
Zo, de toon is gezet. Ook binnen een Band of Brothers hoef je het niet altijd eens te zijn. Maar 20:15; nog geen Jaap en Andre. Kwa, laat ik even bellen.
"Hé Jaap, waar blijven jullie?" Jaap: "We rijden net langs Philip Morris bij Bergen op Zoom." "Hodver de hodver de hodv......" Bij de laatste bezwering draait de Subaru van Andre de hoek om. Heeft die rotzak me weer bij de beer gedaan.
God wat hou ik van dat stelletje. We gaan er weer heerlijk tegenaan vanavond. Ik heb er zin in.
De bus is weer afgeladen wanneer we in Kapelle vertrekken. Het past allemaal precies. Gelukkig hebben we geen zanginstallatie nodig, want er kan geen tamboerijn meer bij.
Enigszins lachwekkend is het wel dat we, ondanks de vertraging, bijna op de kop af op de afgesproken tijd voor Cafe Time Out aankomen.
De tent is haast verlaten. Tegen de linker wand bij binnenkomst hangt een veel te grote flat screen met gifgroen voetbalgras. De wedstrijd schijnt een letterlijke herhaling te zijn van de reeds eerder gespeelde wedstrijd tussen Go Ahead en Feyenoord diezelfde week. Een ouwe grap wordt in dit geval werkelijkheid. De goals worden in deze herhaling gemist en gaan er bij de tegenpartij in. Ah please, kan die kut TV uit.
Walter staat ons bij aankomst op te wachten. De halfling Rock'a'Billy blijkt later member van Old No 7 te zijn waarvan een bescheiden A4 poster op de mega spiegel achter het banddomein is geplakt. Walter is de programmeur van Time Out die na goddank 1 berichtje op Facebook binnen een half uur een optreden had toegezegd.
Op de bewuste vrijdag in september zou de jaarlijkse blues route plaats vinden. Een goeie avond om ons in het Brabantse te profileren met gegarandeerde toeloop aan publiek.
Maar helaas weet Walter ons te melden dat de Roosendaalse organisatoren het niet eens zijn kunnen worden met als resultaat; geen blues route.
De kroeg is redelijk lang gerekt met een flinke puist aan de linkerkant met spiegels waar wij ons mogen installeren.
De back drop wordt uitgerold en neemt een groot deel van de toonzaal in achter de drumkit van Ronald.
In dezelfde puist zit een apart hokje wat als garderobe door moet gaan. Maar tevens als onze kleedkamer dienst doet.
De Brabantse "boer Sam kennissen"; Joost en Irma, waren als enige bekenden afgereisd naar de Roosedaalse binnenstad. Verder was de kroeg gezellig druk, maar niet afgeladen. Het publiek wat op ons de meeste indruk maakte was een clubje Duitsers wat flink uit zijn plaat aan het gaan was. En een paar vrouwen waarvan minstens 1, gezien het bravoer, al redelijk aan de bar had gehangen.
De 2de set werd het Cafe duidelijk minder bezocht en tijdens de 3de set stonden we zelfs regelmatig halverwege de kroeg te spelen. Jammer maar helaas, maar we speelden er niet minder overtuigend door. Dat kon het geringe publiek duidelijk waarderen. Een man achterin bestelde voor ons een blad bier en kwam na afloop een CD ophalen en wijgerde deze zonder vrijwillige bijdrage mee te nemen. Na afloop wist hij ons te vertellen dat de opkomst het gebruikelijke zaterdagavondritueel betrof. De eerste set redelijk wat publiek en daarna waaiert het volk de stad door.
Er waren vanavond 2 setlijsten in omloop waarvan ik de versie van Koen, in deels rode letters, als leidraad tegen de muur naast Koen en Andre had hangen. Zoals inmiddels standaard, waren de rood geprinte nummers met geen mogelijkheid te lezen onder het rode lampenlicht. De versie week ook af van de versie van Jaap waarvan Ronald een kopie naast hem had liggen. Ik zag Ronald dan ook zeer verwonderd kijken toen wij een ander nummer inzette dan wat door hem werd verwacht.
De dames uit de eerste set hadden woord gehouden en hadden het wijze besluit genomen om de derde set terug te komen. Dit resulteerde in een setje van 4 aangeschoten Brabantse mutsen met sambaballen tijdens onze uitvoering van Segnorita.
Het was sowieso weer een gezellig avondje op stap met de Brotherhood.
Het was een lange dag geweest en Koen had moeite om wakker te blijven achter het stuur. Wanneer bij mij voor de deur alle instrumenten en versterkers zijn uitgeladen en iedereen is vertrokken besluit hij eerst een powernap te nemen voordat hij vertrekt naar huis.
Wanneer ik een half uur later, na nog een biertje, het licht uit doe staat de gele bus nog voor de deur. Het ziet er naar uit dat het weer een korte nacht wordt en morgen staan Andre en ik weer met NoPoint in De Pompe. "De rust allemaal."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten