Baldrick Brothers - Podium Goes (0113) - 29 September 2017

In de lange historie van het Yersekse rockfestival Mosselrock, waren wij de laatste volledige act op de allerlaatste editie, omdat de hoofdact na 1 nummer moest stoppen vanwege de storm.
Café De Vlinder in Zierikzee had ons dubbel geboekt op, wat uiteindelijk bleek, hun laatste avond zou zijn. Café Kerkzicht in Roosendaal sluit prompt hun deuren aan de vooravond van ons optreden. En nu staan we op de poster van de laatste avond van poppodium Goes. Het voormalig door Tilburgs 013 aangeklaagde 0113 heeft te weinig bezoekers om te blijven bestaan. Het water staat blijkbaar al tot aan de lippen, want een dag voordien stelt de organisator voor om onze gage te betalen en met stille trom de deuren te sluiten. Ondanks dat Koen het nog wel grappig leek om betaald te krijgen om niet te spelen, zijn we het er verder over eens dat dit wel een hele beroerde afsluiting gaat worden. Met een nog beroerdere afknapper voor de mensen die speciaal voor ons op de stoep staan. Ons voorstel om ons eigen geluid mee te nemen compenseert een deel van het verwachte verlies en eensgezind staan we vrijdagavond in wat ooit Toreador was. 28 jaar na mijn eerste optreden met Evidence op dezelfde plek. De tweede en derde keer waren als nachtconcert tijdens de Blues Route in 2004 en 2006 met The Bandox toen het nog Pake Sake heette. En nu met de Brotherhood. Al komt er maar 5 man, ze zullen weten wie hier het licht heeft uitgedaan. Bij binnenkomst loop ik al een enthousiaste buurtbewoner tegen het lijf die als woordvoerder van het een of andere buurtschap een nadrukkelijke eis mbt het volume en met name de bas op legt. Ik probeer er nog een lollig gesprek uit te halen, aangezien we als band weinig overlast voor omwonenden zullen gaan zijn. En dan nog. Ik ben geen bassist. Maar verwijs de hardnekkige verder naar de eigenaar boven. Succes d'r mee!
Voor de verlichting op het podium is een jonge gast, Jimmy, gevraagd. Schijnbaar is de verlichting hier top of the bill. Hebben ze dat stel eigen gereiden, die wij zijn, even onderschat. In plaats van op het podium, waar de tadadada disco light show hangt, zetten we onze ritmemeester in de dynamische spotlights en gaan met z'n vieren voor het podium op de dansvloer staan. Wanneer je niet veel volk verwacht, ga je niet achter een hekje staan spelen, maar wil je interactie. Om de ruimte te vullen moet onze backline een flinke tand in volume naar boven. Dit geeft even wat gewenning aan de bas/tenor zijde, maar het totale geluid op de plek waar het publiek moet staan is een dikke voldoende. De verwachting qua publiek is niet al te groot. We zijn dan ook al erg blij met de eerste bekenden, waaronder Festiband Linda die hier de eerste (ROLR) en de laatste (wij dus) heeft aangedragen. Langzaamaan krijgen we toch nog een aardig clubje aan bekenden en zelfs onbekende voor ons neus staan. Enige maar zijn de stategisch belabberd geplaatst hangtafels met barkruk waarop Eric en Kees beide geheel onbewust de andere aanwezigen op afstand houden. Vreselijk zonde natuurlijk, wanneer er een redelijke club dames uit de kennissen van Linda binnen vallen. We hebben er weinig moeite mee om vanaf nul te stuiteren en spelen een prima eerste helft. Blij met ons bezoek stelt Jaap vlakvoor onze pauze een rondje van de band voor waar voor een rekening van €65 gelukkig goed gebruik van gemaakt wordt. Moeten we natuurlijk wel ons publiek binnen houden. Tja, dat is dan net ff jammer dat het dan bekant een half uur duurt om dan weer met Power Shake de 2de ronde in te gaan. Voor een bijna lege zaak sta ik m'n Paladins dingetje te doen, maar gelukkig komt een groot deel na de pauze weer binnen. De dames zien we niet meer terug, maar wel weer nieuwe gezichten. Reden genoeg voor een Senorita met voldoende Senorita's om voor te serenaderen (ja, zet die maar eens in de Dikke Vandale). Sandra (toch wel één van de rode draadje van de band), krijgt haar eigen momentje. Al met al maken we voor ons en de aanwezigen toch weer maar een eigenzinnige feestje. Jammer dat de formule niet heeft gewerkt. Stomme wiskunde ook altijd. Binnenkort is dit weer een hersenloze dansclub. Ik wens het buurtschap succes en heel veel sterkte. Met enige weemoed denk ik terug aan de tijd dat hier rond vieren Jackson Brown met Stay de bezoekers richting uitgang deed begeleiden. Het is tijd. De hoogste tijd. U wordt bedankt voor weer een avond gezelligheid.